بيانات در جمع 110 هزار بسيجي در روز عيد غدير
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحيم
الحمد للَّه ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على اله الأطيبين الأطهرين المنتجبين الهداة المهديّين المعصومين سيّما بقيّةاللَّه فى الأرضين.
الحمد للَّه الّذى جعلنا من المتمسّكين بولاية علىّ اميرالمؤمنين و الائمّة المعصومين الطّاهرين.
اشاره
علامه مرتضی عسکری از پژوهندگان پر تلاش تاریخ اسلام و مباحث امامت و نویسنده کتابهای ارزشمند معالم المدرستین و یکصد و پنجاه صحابی دروغین و عبدالله بن سبا و عایشه و بنیانگزار دانشگاه اصول دین و ... می باشند. مصاحبه حاضر ارمغانی است که از گفتگو با ایشان در آستانه سفر حج برگرفته ایم و اینک به خوانندگان ماهنامه کوثر تقدیم می شود.
سالها تلاش بی وقفه در کنار بزرگانی فرهیخته چون علامه امینی و علامه آقا بزرگ تهرانی، روحیه ای خستگی ناپذیر در مرحوم علامه محقق سید عبدالعزیز طباطبایی به وجود آورد که منشأ آثاری ارزشمند در موضوع پژوهش استادان خود بود.
آثاری که محقق طباطبایی درباره موضوع غدیر به جا گذارده، حاصل سالها پژوهش در کتابهای عمده تاریخی و رواییِ چاپی و خطی است که با نثری استوار در پنج کتاب نگاشته شده است:
1) علی ضفاف الغدیر
عيد غدير خم (1)
عيد غدير، يك عيد اصيل اسلامى است. چرا كه روز هجدهم ذى الحجه را مسلمانان در سه قرن اول، به اين عنوان جشن مى گرفته اند. گفتار مقريزى كه مى گويد: «اولين بارى كه اين عيد در اسلام معروف شد، در زمان فرمانروايى معزلدوله على بنبويه، در عراق بود، وى آن را به سال سيصد و پنجاه و دو هجرى، بوجود آورد و از آن پس، شيعيان اين روز را عيد قرار دادند» (2) غير صحيح و قابل قبول نيست. زيرا مسعودى گفته است: «فرزندان و شيعيان على رضى الله عنه، اين روز را گرامى مى داشتند.» (3) و اين در حالى است كه مسعودى شش سال قبل از تاريخى كه مقريزى مى گويد، يعنى به سال سيصد و چهل و شش هجرى، فوت كرده است.
نقد ديدگاه هاي اهل سنت درباره حديث غدير
در اين نوشته در پى آنيم كه تمامى توجيهات و عذرهاى اهل سنت در نپذيرفتن حديث غدير به عنوان يكى از نصوص امامت و خلافت بلافصل على(ع) را بررسى كنيم و منصفانه به قضاوت بنشينيم كه آيا اين حديث چنانكه شيعه مدعى است دليل خلافت على(ع) است يا نه؟
آراي ديگران
مذاهب ديگر اسلامي در مقابل اين سخن شيعه، استدلالاتي آورده اند و معتقد شده اند که اين روايت نمي تواند دليل خلافت بلافصل اميرالمؤمنين علي(ع) باشد. ما اکنون نظرات آنان را در ده قسمت بررسي مي کنيم.
