سایر مباحث

جواب اجمالى: اين كه گفته مى شود شيعه در قضيه ذبح اسماعيل قائل به جهل خداوند است افترائى بيش نيست، چرا كه اولًا اين قول از عده اى از شيعيان منقول است. و ثانياً بداء هيچ ارتباطى با جهل خداوند ندارد و معناى آن اين است كه ظاهر امر چنين نشان داده شده بود كه حضرت ابراهيم مأمور به ذبح اسماعيل است و حضرت ابراهيم چنين اعتقادى پيدا كرده بود، ولى در واقع و نزد خداوند چنين امرى صورت نگرفته بود، به اين معنا كه امر دوام نداشته است و از ابتدا معدود به زمان خاصى بوده است. جواب تشريحى:
عصمت انبياء و رسل تا زماني ثابت و محفوظ است كه در اداء امانت رسالت و ابلاغ آن به مردم خطايي نكنند، پس ممكن است كه‏ رسول هم خطا كند كما اينكه در سورة شريفة عبس، وقتي كه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در رفتار با شخص اعمي (كور) به نوعي برخورد كردند، خداوند روش پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را ملامت نمود.
اهل سنت اصرار دارند كه ثابت كنند عائشه در شش سالگي به عقد رسول خدا (صلي الله عليه وآله) درآمده و در نه سالگي وارد خانه آن حضرت شده است. اين مطلب را دليل بر برتري عائشه بر ديگر همسران رسول خدا مي‌دانند؛ اما آيا حقيقت مطلب نيز همين است؟ ما در اين مقاله اين مطلب را بررسي خواهيم كرد. قبل از پرداختن به اصل مطلب، بايد تاريخ ازدواج رسول خدا با عائشه روشن شود تا بعد نتيجه بگيريم كه عائشه در هنگام ازدواج با رسول خدا چند سال داشته است.
حاكم نيشابورى (متوفاى 405 ه خ) از داود بن ابو صالح نقل مى‏ كند: روزى مروان حَكَم ديد كه شخصى صورت خود را بر قبر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گذاشته است، با شتاب سوى او آمد و گردن او را گرفته، از جاى بلند كرد و گفت: مى ‏دانى چه مى ‏كنى؟! منظور وى اين بود كه چرا به زيارت سنگ و كلوخ آمده اى! زائر كه ابوايوب انصارى- از صحابه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)- بود گفت: آرى خوب مى‏ دانم كه چه مى‏ كنم!
خير، به دلايلى كه در ذيل مى‏ آوريم: الف- احتمال مى ‏رود كه مستثنى منه در اين حديث، مكان يا مسجد باشد ولى قسطلانى در ارشاد السارى ج 2، ص 332.، تأكيد دارد كه مراد مسجد است. بنابراين، هيچ دلالتى بر «حرمت قصد زيارت» مشاهد متبركه ندارد. ب- اين حديث در مورد خودش نيز مورد عمل نيست؛ زيرا اگر مراد اين است كه: «جايز نيست قصد كردن به هيچ مسجدى جز سه مسجد ...» با عمل پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) كه به ‏طور قطع هر شنبه به مسجد قبا مى ‏رفتند، مخالف است.
1- به لحاظ فقهى، اختلاف فقه شيعه با ديگر فرق اسلامى اين است كه آيا سجده در نماز بر هر چيزى صحيح است يا بايد بر اشياء خاصى سجده كرد؟
دو مورد ذيل، نمونه‏ اى هستند از موارد بسيار كه از نظر شما مى‏ گذرد: * تبرك به قبر و خاك قبرِ سعد بن معاذ صحابى‏ ابن سعد و ذهبى مى ‏گويند: شخصى مقدارى از خاك قبر سعد بن معاذ برداشت، سپس نگاهى به آن كرد، ناگهان آن را مشك يافت1. * تبرّك به خاك قبر عبداللّه حداّنى‏ 1. طبقات الكبرى، 3، 10- سير اعلام النبلاء، 1، 289.
به يقين جايز است، زيرا: الف- اصل در اشياء، اباحه و جواز است، مگر دليلى بر خلاف آن بيايد. ب- نص قرآن نيز تشويق به تعظيم شعائر كرده است. ج- روش مسلمانان از گذشته تا كنون، بر به پاداشتن مراسم ولادت پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و جشن و سرور بوده، چنانكه قسطلانى و ديار بكرى بدان اشاره كرده ‏اند1. د- روش معمول ميان خواص و عوام اهل سنت، اقامه عزا و ماتم براى مردگان بوده، چنانكه ذهبى درباره فوت جوينى (متوفاى 478 ه خ.) مى ‏نويسد: 1. تاريخ الخميس، ج 1، ص 323؛ المواهب اللدنيه، ج 1، ص 27.
در پاسخ اين پرسش بايد گفت: الف- آيه شريفه وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ ... دلالت بر رجحان دعا در كنار قبر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دارد، چون كلمه «جَاءُوكَ» هم شامل زمان حيات است و هم شامل زمان رحلت. ب- فاطمه زهرا (سلام الله علیها) هر هفته- روز جمعه- كنار قبر حضرت حمزه حضور مى ‏يافت و در آنجا نماز مى‏ گزارد و گريه مى‏ كرد.