ابو الفيض محمّد بن محمّد المرتضى حسينى- زبيدى- حنفى

(در سال 1145 متولد و در 1205 وفات يافته) مؤلّف «تاج العروس في شرح القاموس» يگانه مرجع در لغت، جايگاه او در «واسط» عراق بوده، در هند متولد شده و در زبيد- از كشور يمن- نشو و نما نموده و بطرف حجاز رهسپار گرديده و در مصر اقامت گزيده در كسب علوم متنوّعه شركت جسته، و در انواع علوم احاطه و تسلّط يافته، و آوازه او وصيت فضلش منتشر گشته و همه جا شهرت يافته، كتب گرانبها و بسيار نفيس تأليف نموده، از جمله آنها «اتّحاف السادة المتقين» در شرح «احياء العلوم» غزالى- كه در ده جلد چاپ شده- و «اسانيد الصحاح السّت» و نيز قسمتى از كتب و تأليفات او چاپ شده است، در جلد 10 «تاج العروس» ص 399 در تعداد معانى مولى گويد: و نيز ولىّ، كسى است كه متولّى امر تو ميشود و آندو را (مولى و ولىّ) معنى يكى است، و از اين باب است حديث: و ايما امرأة نكحت بغير اذن مولاها .. و بعض از ارباب حديث چنين روايت نموده‏اند: بغير اذن وليها،- (در هر دو صورت، معناى جمله بالا: و هر زنى كه زناشوئى كند بدون اذن سرپرست خود ..) و ابن سلام از يونس روايت كرده كه: مولى. در دين همان ولىّ است، و اينست قول خداى تعالى:
ذلك بان اللّه مولى الذين آمنوا و ان الكافرين لا مولى لهم يعنى لا ولى لهم، و از اين قبيل است، حديث: من كنت مولاه ... يعنى: من كنت وليه ... و شافعى گفته: حمل ميشود بر ولآء اسلام، و نيز (يعنى حمل ميشود) به- ناصر-، جواهرى آنرا نقل نموده و جمله: من كنت مولاه ... نيز بآن تفسير شده است- اعتبار ما بروايت او است نسبت باين حديث نه به آنچه پيرامون مفاد آن( بزعم خود) تحقيق نموده است!!-