حافظ- على بن حسن بن هبة اللّه- ابو القاسم دمشقى- شافعى

حافظ- على بن حسن بن هبة اللّه- ابو القاسم دمشقى- شافعى- ملقّب به: ثقة الدين- مشهور به: ابن عساكر- متوفاى 571، صاحب تاريخ كبير- داير و مشهور است- ابن خلكان در جلد 1 تاريخش ص 363 شرح حال او را ثبت كرده و ابن اثير در جلد 11 «كامل» ص 177 و ابن كثير در جلد 12 تاريخش ص 294 او را ستوده‏اند و در تاريخ اخير الذكر گويد: نامبرده يكى از بزرگان حفّاظ حديث است و كسى است كه از حيث سماع حديث و جمع و تصنيف و اطلاع و حفظ نسبت باسناد و متن احاديث و اتقان نسبت به اسلوب حديث و فنون آن مورد توجه و اقبال علاقمندان باين رشته بوده، نامبرده تاريخ شام را در هشتاد مجلّد - ابن كثير در تاريخش ذكر كرده كه: سه مجلد از آنها در شرح احوال و مناقب على امير المؤمنين عليه السلام است- تصنيف نموده، سپس (ابن كثير) در ستايش نسبت باو و تأليفاتش مبالغه و اطناب نموده، و رساترين و كامل‏ترين شرح حال او شرحى است كه سبكى در جلد 4 طبقاتش ص 273- 277 ذكر كرده و او را و موثق بودن او را بسيار ستوده و اتقان او و تأليفات او را تقدير نموده، و چنانكه ابن كثير بيان داشته، نامبرده احاديث بسيارى درباره اين داستان مهمّ «غدير» در تاريخش آورده، بعض از آنها در صفحات 40 و 58 و 80 و 86 و 88 و 98 گذشت و حديث او در نزول آيه تبليغ و آيه اكمال درباره على عليه السّلام خواهد آمد.