درس اول امام زمان عليه السلام در خطابه غدير

بسم الله الرحمن الرحيم

صلي الله عليک يا بقيه الله في ارضه
در خطبه شريف غدير به امام زمان عجل الله تعالي فرجه توجه خاصي شده است. و در سه فراز خطابه، پيامبر اکرم صلي الله عليه آله اشاره به وجود مبارک آن حضرت فرموده اند.
در فراز اول مي فرمايند:« مَعَاشِرَ النَّاسِ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى‏ أَدْبارِها... مَعاشِرَالنّاسِ، النُّورُ مِنَ‏اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَسْلوكٌ فِىَّ ثُمَّ فى عَلِىِّ بْنِ أَبى طالِبٍ، ثُمَّ فِى النَّسْلِ مِنْهُ إِلَى الْقائِمِ الْمَهْدِىِّ ، الَّذِي يَأْخُذُ بِحَقِّ اللَّهِ وَ بِكُلِّ حَقٍّ هُوَ لَنَا »

ملاحظه شود که پيامبر صلي الله عليه آله به صراحت جريان نور را علاوه بر خود در امير المومنين و امامان عليهم السلام از نسل ايشان تا مهدي موعود عجل الله تعالي فرجه جاري و ساري مي دانند؛ و بر روي دو نکته تاکيد مي کنند:
اول اين که امامت در خاندان امير المومنين علي عليه السلام  جاري است، به طوري که اين رشته الهي در آغاز به دست مبارک امير المومنين عليه السلام و در نهايت به وجود مبارک مهدي فاطمه سلام الله عليهما سپرده شده است؛ و دوم آن حضرت حق خدا و حق تمامي اهل بيت عليهم السلام را از غاصبانشان خواهند گرفت ان شاءالله.

فراز دوم از گفتار پيامبر اکرم صلي الله عليه آله به صورت مسقل به امام زمان عجل الله تعالي فرجه اختصاص دارد. حساسيت اين قسمت از سخن را، از آنجا مي توان دريافت که حضرتش هيجده بار مردم را با تکرار يک لفظ هشدار دهنده، "الا" به معني "هان"! "آگاه باشيد" به دقت در کلام خود فرا مي خوانند. پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله در آغاز اين بخش، بار ديگر روند پيوسته نبوت و امامت را مطرح نموده و ياد آور مي شوند که سررشته اين نظم، در دست علي عليه السلام است و پايان بخش اين روند، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه مي باشند، بدين صورت که: مَعاشِرَالنّاسِ، أَلاوَإِنِّى رَسولٌ وَ عَلِىٌّ الْإِمامُ وَالْوَصِىُّ مِنْ بَعْدى،... أَلا إِنَّ خاتَمَ الْأَئِمَةِ مِنَّا الْقائِمَ الْمَهْدِى پس آن گاه بيست و يک ويژگي اساسي و مهم از مختصات عمده آن امام را ترسيم مي نمايند، پيامبر صلي الله عليه آله فرمودند:

آگاه باشيد همانا آخرين امام، قائم مهدي از ماست.هان ! او بر تمامي اديان چيره خواهد بود.هشدار ! اوست انتقام گيرنده ي از ستمکاران. هشدار ! اوست فتح کننده ي دژها و منهدم کننده ي آن ها !هشدار ! اوست چيره بر تمامي قبايل مشرکان و رهنماي آنان. هشدار ! اوست خون خواه تمامي اولياي خدا. هان ! همانا او ياور دين خداست. هان ! او از دريايي ژرف پيمانه هايي افزون گيرد.هشدار ! او به هر ارزشمندي به اندازه ي ارزش او و به هر نادان و بي ارزشي به اندازه ي ناداني اش نيکي کند. هان ! او نيکو و برگزيده ي خداست. هشدار ! اوست ميراث دار دانش ها و احاطه دار بر ادراک ها. هان ! او از پروردگارش خبر دهد و نشانه هاي او را برپا کند و استحکام بخشد . هشدار ! اوست باليده و استوار. آگاه باشيد ! هم اوست که اختيار امور جهانيان به او سپرده شده است. هان ! پيشينيان از قرن ها ظهور او را پيشگويي کرده اند. هشدار ! اوست حجت پايدار و پس از او حجتي نخواهد بود. (اين تعبير به عنوان حجت، امامت و مسئوليت است و نظري به رجعت ديگر امامان ندارد. زيرا آنان حجت هاي پيشين اند که دوباره رجعت خواهند کرد.) راستي و درستي و روشنايي جز با او نيست. هان ! کسي بر او پيروز نخواهد شد و ستيزنده او ياري نخواهد گشت. هشدار ! او ولي خدا در زمين، داور او در ميان مردم و امانت دار امور آشکار و نهان است.

آن گاه چنين مي فرمايند: فَأُمِرْتُ أَنْ آخُذَ الْبَيْعَةَ مِنْكُمْ وَالصَّفْقَةَ لَكُمْ بِقَبُولِ ماجِئْتُ بِهِ عَنِ‏اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فى عَلِىٍّ أميرِالْمُؤْمِنينَ وَالأَوْصِياءِ مِنْ بَعْدِهِ الَّذينَ هُمْ مِنِّى وَمِنْهُ إمامَةٌ فيهِمْ قائِمَةٌ، خاتِمُها الْمَهْدىُّ إِلى يَوْمٍ يَلْقَى اللَّهَ الَّذى يُقَدِّرُ وَ يَقْضي. از اين روي مامورم که از شما پيمان بگيرم که دست در دست من نهيد در پذيرش آن چه از سوي خداوند درباره علي اميرمومنان عليه السلام  آورده ام و درباره اوصياي پس از او که از من و اويند. اين امامت در ميان آنان پايدار است و فرجام آنان  مهدي عجل الله تعالي فرجه  است و استواري پيشوايي تا روزي است که او با خداوند قدر و قضا ديدار کند (قيامت) .... و اين گونه پيامبر صلي الله عليه و آله در سومين فراز از کلام خود، ياد امام عصر عجل الله تعالي فرجه را زنده مي دارد.

بار ديگر به دقت بر اين توصيف ها بنگريم، و دريابيم که پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله سالياني دراز قبل از تولد، و قرن ها پيش از ظهور آن حضرت با چه انگيزه اي چنين شخصيتي از ايشان ارائه نموده اند؟ و اين گونه خطوط اصلي نظام الهي به رهبري حضرتش را ترسيم مي نمايد؟ آيا مي توان هدفي جز دميدن روح اميد و انتظار را نشان داد؟ اگر اين راستا را صحيح ندانيم، آيا پسنديده است که پيامبر صلي الله عليه و آله در شرايطي که تنها سه تن از امامان (اميرالمومنين و امام حسن و امام حسين عليهم السلام) در دوران حيات ظاهري خويش بودند، سخن از نظام آينده جهان و قيام حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه آن هم به اين گستردگي و تفصيل در ميان آورند؟

اينک با وارث غدير هم آواز مي شويم، و موعود غدير را خطاب نموده و عرضه می داريم: متي ترانا و نراک؟، و دل خوش مي داريم که او در ادامه سخن ما را با اين کلام اميد بخشيده که: ابشر بنصر قريب من رب رحيم .
و اکنون در زمان غیبت حرمانمان از دیدار امام زمان عجل الله تعالي فرجه مبایسته است که فرمان رسول اکرم صلي الله عليه و آله را گردن نهاده که فرمود:
فَلْيُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ  پس بايسته است اين سخن را حاضران به غايبان و فرزندداران به فرزندان تا برپايى رستاخيز ابلاغ کنند.

و جهانيان را با خطابه غدیر و سند حقانیت امیر مومنان و دکترین پیامبر اسلام صلي الله عليه و آله آشنا کنیم تا رویکرد کامل اسلام شناسی را در سه مرتبه اعتقادات، اخلاق و فقه عرضه کنیم و به این وسیله برخی از مقامات امام زمان عجل الله تعالي فرجه را شناسایی کنیم.