درس چهاردهم امام زمان عليه السلام در خطابه غدير

بسم الله الرحمن الرحیم

 « ...أَلَا إِنَّهُ لَا غَالِبَ لَهُ وَ لَا مَنْصُورَ عَلَيْهِ... »، آگاه باشيد که کسي غلبه بر امام زمان عليه السلام   نمي کند،و هيچکس عليه او ياري نمي شود.
       يکي از آياتي که در باره ي امام زمان عليه السلام هست مي فرمايد :
ِّ «...وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً»  پس او منصور است. در روايات نيز داريم که: « مويد منصور بالرعب، مويد بالنصر ». در روايات زيادي نيز داريم که او ، غالب است ؛ نه مغلوب ، و حتما جهان را خواهد گرفت .  و کسي بر او مسلط نخواهد بود .
  در روايات زيادي داريم ، قدرت هاي بزرگ ، قبل از آنکه حضرت عليه السلام ، با آنها بجنگد، رعبي در دلشان مي افتد ، که حکومتشان را تحويل مي دهند . مثل داستان فتح فدک و فتح مکه ،که در فتح مکه ،  قبل از اين که  لشکر اسلام به مکه حمله کند ، مکه تحويل داده شد .
  پيغمبر اکرم صلي الله عليه و علي آله در دو جمله (که تاکيد همديگر هستند) مي فرمايند :
« ...أَلَا إِنَّهُ لَا غَالِبَ لَهُ وَ لَا مَنْصُورَ عَلَيْهِ... » . " لَا غَالِبَ لَهُ " نفي جنس است .معنايش اين است ، که هيچ غلبه کننده اي و ظفرمندي بر او غلبه نخواهد کرد . هيچ کس بر او غالب نخواهد شد . « وَ لَا مَنْصُورَ عَلَيْهِ »  اين جمله تاکيد " لَا غَالِبَ لَهُ " است.   يعني هيچ کس بر عليه او ياري نخواهد شد .
      اين ها همه پازل هم هستند ،  قبلش هم دو جمله ي ديگر بود ، که « أَلَا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظَّالِمِين‏ » و « ِ أَلَا إِنَّهُ مُدْرِكٌ بِكُلِّ ثَارٍ لِأَوْلِيَاءِ اللَّه‏ » که اين ها  در قسمت هاي قبلي  توضيح داده شد .
  روايت مي گويد ، که حضرت عليه السلام ، وقتي که  تشريف مي آورند ؛ منصور بالرعب ، و مويد بالنصر ، هستند. به رعب ياري شده اند و به وسيله ي ياري خدا ، ياري مي شوند .  خداوند متعال به وسيله ي فرشتگان و 313 نفر انسان  هاي صالح ، که از اينها تعهد مي گيرند ، بر پرستش خدا ، بر زهد ، بر تقوا ، بر اين که به  فسق و فجور کشيده نشوند ؛ که جزئيات و title  هاي جزئيش  ،  در کتاب منتخب الاثر آمده است و خيلي جالب است . لذا« لَا غَالِبَ لَهُ » در واقع ترجمه ي ديگرش  « وَ لَا مَنْصُورَ عَلَيْهِ » است. يعني حضرت عليه السلام با يک جمله ي ديگري  مي گويند : کسي بر او غالب نمي شود.
کسي بر او غالب نمي شود.  ممکن است ، يک عده اي پشت به پشت هم بدهند ، مثل جنگ احزاب همه با همديگر متحد بشوند ، بر عليه امام زمان عليه السلام؟ نه !  " وَ لَا مَنْصُورَ عَلَيْهِ " يعني کسي عليه او ياري نمي شود .                                     
«... أَلَا وَ إِنَّهُ وَلِيُّ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حَكَمُهُ فِي خَلْقِهِ» وَ أَمِينُهُ فِي سِرِّهِ وَ عَلَانِيَتِهِ...» آگاه باشيد که او، حضرت مهدي عليه السلام، ولي خداست در زمين و حَکَم خداست در ميان آفرينش ،ولي به معناي سرپرست و اولي به تصرف است يعني متولي، ولي يعني متولي و امام زمان عليه السلام متولي خداست در زمين، نه بعد از ظهور چون نگفته اند بعد از ظهور بلکه مطلق گفته اند، پس امام زمان عليه السلام در زمان غيبت هم سرپرست از جانب خدا در زمين است، اين يک معنا است. معني ديگر، ولي طبق معني که علامه طباطبايي که در اين بحث شاهکار کرده است، ولي خدا يعني کسي که با خداوند هيچ گونه فاصله ندارد. چه چيزي فاصله مي اندازد بين ما و خدا؟ گناه، حجاب هاي ظلماني گناه و غفلت ،بين ما و خدا فاصله مي اندازد، ولي الله يعني کسي که آن قدر به خدا نزديک است که چسبيده به خداست، فيزيکي که نمي شود ، متافيزيکي است. هيچ گونه فاصله اي با خداوند ندارد. اگر هيچ گونه فاصله اي ندارد پس همه قدرتش، علمش، دانشش از طرف خداست، نگاهش، حرکتش، سکانش از طرف خداست. يعني در عبوديت به مرحله اي رسيده که شده ولي الله. اگر اينجوري است آن وقت ولايت کسي که ولي خداست دو تا جنبه دارد، يکي اينکه خيلي به خدا نزديک است، ديگر اينکه ازطرف خدا سرپرست است.
پس اشهد ان علي ولي الله دوتا معنا دارد يکي اينکه به خداوند خيلي نزديک است . هيچ گونه فاصله اي از نظر گناه و اين چيزها نيست و ديگر اينکه از طرف خدا مبعوث است که اولي به تصرف باشد و در زمين حکومت کند. « وَ حَكَمُهُ فِي خَلْقِهِ» ، حکم يعني چه؟ يعني اگر دو نفر با هم اختلاف پيدا کردند مي گويند حجت خدا بيايد، حکم يعني کسي که حکم مي کند، در کجا؟ « فِي خَلْقِهِ » خلق بزرگتر است يا ارض؟ خلق بزرگتر است چون ارض فقط زمين را شامل مي شود ولي خلق همه مخلوقات را شامل مي شود. امام زمان عليه السلام سرپرست است از طرف خداوند در زمين. اما حکميت ايشان در تمام آفرينش است اگر حکميت ايشان است معنايش اين است که خداوند متعال او را حجت و حکم قرار داده براي فرشتگان، انسانها، حيوانات، نباتات، جمادات و هر موجودي که داراي هستي و کمالات هستي است ، حکمش امام زمان عليه السلام است.
از « وَلِيُّ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ » ولايت تکويني در نمي آيد، اما از « وَ حَكَمُهُ فِي خَلْقِهِ » ،برداشت مي شود. يعني وجود امام عصر ارواحنا فداه در آفرينش حکم است. يعني حتي يک ضبط صوت که ساخته دست بشر است، دست امام زمان عليه السلام  بر آن ولايت دارد. « ...َ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبين‏ »  يعني تمام موجودات به اذن امام زمان عليه السلام حرکت مي کنند و سايه حکميت امام زمان عليه السلام بر تمام موجودات از جمادات تا فرشتگان است، اصلا در اين مورد تعجب نکنيد تمامي روايات در شيعه و برخي از روايات اهل سنت بر اين مسئله دلالت مي کند. بعد هم مي فرمايد:« ...وَ أَمِينُهُ فِي سِرِّهِ وَ عَلَانِيَتِهِ...» امانت دار خداوند است در آشکار و پنهان. آشکار يعني عالم فيزيک و پنهان يعني عالم متافيزيک. امام زمان هم امانت دار هستند در عالم آشکار و در عالم پنهان ، که متافيزيک است . خزائن خداوند به دست امام زمان عليه السلام است.
                                                                                                                      والسلام عليکم و رحمة الله برکاته