شـيـعـيـان آيه سوم و شصت و هفتم سوره مائده را مربوط به واقعه غدير مى دانند درحاليكه اگر چنين باشد نبايد...

شـيـعـيـان آيه سوم و شصت و هفتم سوره مائده را مربوط به واقعه غدير مى دانند درحاليكه اگر چنين باشد نبايد بين اين دو آيه تا اين حد فاصله بيفتد . ثانيا سياق معنى آيات قبل و بعد آيه سوم راجع به گوشتهاى حلال و حرام و سياق آيه 67 مربوط به اهل كتاب است نه موضوع امامت و ولايت .

 

 مـى دانـيـم آيـات قـرآن و همچنين سوره هاى آن , بر طبق تاريخ نزول جمع آورى شده است بلكه بـسيارى از سوره هايى كه در مدينه نازل شده مشتمل بر آياتى است كه در مكه نازل گرديده و به عـكس آيات مدنى را در لابلاى سوره هاى مكى مشاهده مى كنيم با توجه به اين حقيقت جدا شدن ايـن دو آيـه از يـكـديـگر در قرآن جاى تعجب نخواهد بود البته قرار گرفتن آيات هر سوره تنها به فرمان پيامبر (ص ) بوده است آرى اگر آيات برطبق تاريخ نزول جمع آورى شده بود جاى اين ايراد بود . نيز ممكن است قراردادن آيه مربوط به غدير در لابه لاى احكام مربوط به غذاهاى حلال وحرام براى محافظت از تحريف و حذف و تغيير بوده باشد زيرا بسيار مى شود كه براى محفوظ ماندن يك شى ء نفيس آن را با مطالب ساده اى مى آميزند تا كمتر جلب توجه كندحوادثى كه در آخرين ساعات عمر پـيامبر واقع شد و مخالفت صريحى كه از طرف بعضى افراد براى نوشتن وصيتنامه از طرف پيامبر (ص ) به عمل آمد شاهد گويايى است براينكه بعضى از افراد حساسيت خاصى در مساله خلافت و جانشينى پيامبر داشتند و براى انكار آن حد و مرزى قائل نبودند .