ابو جنيده جندع بن عمرو بن مازن انصارى- ابن اثير در جلد 1 «اسد الغابه» ص 308 باسناد از عبد اللّه بن علا از زهرى از سعيد بن جناب از ابى عنفوانه مازنى از جندع روايت نموده كه گفت: از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم ميفرمود. هر كس از روى عمد دروغ بر من بندد جايگاه او در آتش خواهد بود- سپس نامبرده گفت.
ا ز رسول خدا شنيدم (اگر نه چنين باشد هر دو گوش من كر باد) هنگامى كه از حجة الوداع باز گشته بود چون در غدير خم فرود آمد بپا خواست در حال خطبه و دست على عليه السّلام را گرفت و گفت: هر كس كه من مولاى او هستم پس اين (على) مولاى اوست. بار خدايا دوست دار كسى را كه او را دوست دارد و دشمن دار كسى را كه او را دشمن دارد.
و عبد اللّه بن علاء گفت: بزهرى گفتم: در شام كه گوشهاى تو از دشنام بعلى عليه السّلام پر است اين حديث را بازگو منما! در جواب من گفت: بخدا قسم از فضايل على عليه السّلام بقدرى در خاطرم هست كه اگر آنها را بازگو نمايم كشته خواهم شد؟
نامبردگان هر سه اين روايت را با ذكر سند ثبت نمودهاند - مراد از سه حافظ ابن منده- و حافظ ابو نعيم- و حافظ ابو موسى اصفهانى است. مترجم- و شيخ محمّد صدر العالم در «معارج العلى» از طريق حافظ- ابى نعيم باسنادش از جندع اين خبر را روايت نموده و در تاريخ آل محمّد صلّى اللّه عليه و آله ص 67 نامبرده در شمار راويان حديث غدير ثبت شده است.