ابو هريره دوسى (كه در سنّ هفتاد و هشت سالگى در يكى از سالهاى 57- 58- 59 در گذشته)- روايت او بطور مسند - مسند در اصطلاح علماء حديث روايتى است كه نقل كنندگان آن ذكر شده باش-در جلد 8 تاريخ خطيب بغدادى صفحه 290 بدو طريق از مطر وراق از شهر بن جوشب از ابو هريره بلفظ او كه بعدا ذكر ميشود موجود است و در «تهذيب الكمال في اسماء الرجال» تأليف ابى الحجّاج مزى و در جلد 7 از «تهذيب التهذيب» ص 327؛ و در مناقب خوارزمى ص 130 ذكر شده و خوارزمى در كتاب مقتل امام سبط شهيد (حسين بن على عليه السّلام) او را از جمله راويان حديث غدير از صحابه بشمار آورده است.
و جزرى- در ص 3 از «اسنى المطالب» و سيوطى در «درّ المنثور» جلد 2 ص 259 از ابن مردويه و خطيب و ابن عساكر هر يك بسلسله سند خود از او (ابو هريره) روايت نمودهاند؛ و در ص 114 «تاريخ الخلفاء» نقل از ابى يعلى موصلّى بسلسله سند خود از نامبرده روايت نموده و در «فرائد السمطين» تأليف حموينى باسنادش از شهر بن جوشب از نامبرده روايت شده، و در جلد 6 از «كنز العمّال» تأليف متقى هندى ص 154 بطريق ابن ابى شيبه از او و از دوازده تن ديگر از صحابه و در همان جلد ص 403 از عميرة بن سعد از او؛ و در جلد 2 «الاستيعاب» تأليف ابن عبد البرّ ص 473 و در جلد 5 «البداية و النّهاية» تأليف ابن كثير دمشقى ص 214 نقل از حافظ ابى يعلى و حافظ ابن جرير باسناد آندو از ادريس و داود از پدر آنها (يزيد) از او؛ و همچنين از شهر بن جوشب از او و همچنين از عميرة بن سعد از او و در كتاب «حديث الولايه» تأليف ابن عقده - طرق ابن عقده را كه در كتاب خود( حديث الولايه) ذكر كرده از( اسد الغابه) و( الاصابه) و( طرايف) سيد بزرگوار ابن طاوس- و جز آنها بدست آوردي- و «نخب المناقب» تأليف ابو بكر جعابى - طرق جعابى را علامه سروى در جلد 1( المناقب) ص 509 از صاحب بن عباد از جعابى و علامه- ابوالحسن شريف در( ضياء العالمين) از كتاب خود جعابى( نخب المناقب) نقل نمودهاند و ما از آن دو اخذ نمودهايم- و در «نزل الابرار» ص 20 از طرق ابى يعلى موصلى و ابن ابى شيبه از او روايت شده؛ آنچه فوقا از سلسلههاى متعدّد نقل شده همه منتهى به ابى هريره ميشود.