متوفاى در حدود 757، بطوريكه در «منتخب المختار» ص 210 مذكور است، سلامى- معاصر او- شرح حال او را نوشته و استادان او را ذكر كرده و ملاقات با او را بيان كرده، و ابن حجر در جلد 4 «الدّرر» ص 295 او را نام برده و گويد: نامبرده، كتاب (درر السمطين في مناقب السبطين) را تصنيف نموده و بعد از پدرش در مدينه برياست رسيد و كتب متعددى تصنيف كرد و فقه و حديث تدريس نمود، سپس بشيراز مسافرت كرد و در آنجا متصدى مقام قضاوت شد تا اينكه در سال 747 يا 748 وفات يافت، ابن فرحون اين جريان را از او ذكر كرده و از بزرگان و استادان جنيد حكايت شده كه تاريخ وفات او را در شيراز 757 تعيين كرده، و ابن صبّاغ مالكى در «فصول المهمّه» از او به: شيخ- و پيشوا و علّامه محدّث در حرم شريف نبوى تعبير نموده.
نامبرده (جمال الدين زرندى) در كتاب (نظم درر السمطين في فضايل المصطفى و المرتضى و البتول و السبطين) گويد: امام حافظ- ابو بكر- احمد بن حسين بيهقى رحمه اللّه بسند خود از براء بن عازب روايت ميكند كه گفت: با رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) آمديم .... تا آخر لفظ مذكور در حديث تهنيت.