متوفاى 694، سبكى شرح حال او را در جلد 5 طبقاتش ص 9 ثبت و او را ستوده و ابن كثير در جلد 13 تاريخش ص 340 او را ذكر نموده و ذهبى در جلد 4 «تذكره» ص 264 او را از جمله حفّاظ بشمار آورده و گفته: نامبرده در فقه تسلّط يافت و تدريس نمود و فتوى داد و كتاب تصنيف نمود، و استاد شافعيّه و محدّث حجاز بود، پيشوائى بود داراى صلاحيّت و متصف بزهد و عاليقدر، حديث غدير را در كتابش «رياض النضره» و «ذخائر العقبى» بطرق متعدد با بررسى در اسناد روايت نموده كه بعضى از آن در حديث مناشده رحبه و در حديث ركبان و در داستان تهنيت خواهد آمد و بعضى ديگر از طرق او در صفحات 46 و 55 و 61 و 68 و 92 و 97 و 105 گذشت.