متوفاى 270، يكى از استادان حافظ بزرگ ابن ماجه و نظاير او است، دار قطنى و مسلمة بن قاسم او را توثيق نمودهاند و ابن حبان او را در شمار ثقات ذكر كرده، شرح حال او را خزرجى در «خلاصه» ص 68 و ابن حجر در جلد 2 «تهذيب» صفحه 302 ثبت نمودهاند، حديث از او بطريق حسن (بواسطه موقعيت حسن بن عطيّة بن نجيح كه نامبرده موصوف بصدق است و بخارى از او روايت ميكند) در ص 54 گذشت اگر چه حديث مزبور در عداد احاديث صحيح نيست، و روايت از او در حديث مناشده بلفظ زيد بن يثيع بطريق صحيح كه رجال آن- ثقات هستند خواهد آمد.