حافظ عبد الرحمن بن على- معروف به (ابن الدبيع -بلغت نوبيه؟؟؟؟ بمعنى سفيد است-) ابو محمّد شيبانى- شافعى (در سال 866 متولد و در 944 وفات يافته)، ابن عيد روس در «النور السافر» ص 212- 221 شرح حال او را درج و او را ستايش بسيار نموده و تأليفات او را ذكر و درباره او گفته: امام. حافظ. حجّت با اتقان- شيخ الاسلام- علّامة الانام- پيشواى دقيق و با تشخيص- مسند دنيا- فرمانده اهل ايمان در حديث سيّد المرسلين- خاتمة المحقّقين- استاد استادان مبرّز ما، و شوكانى در جلد 1 «البدر الطالع» ص 335 او را نام برده و استادان او را در فقه و حديث و تفسير و حساب و هندسه تعداد كرده و تأليفات او را در جلد 3 «تيسير الوصول الى جامع الاصول» ص 271 ذكر نموده.