در سال 735 متولد و در 807 وفات يافته، سخاوى در جلد 5 «الضؤ اللّامع» ص 200- 203 شرح حال او را ثبت و استادان او را تعداد و تأليفاتش را ذكر و نسبت باو بسيار ستايش نموده، و از قول: تقىّ فاسى نقل نموده كه: نامبرده (حافظ هيثمى) نسبت بمتن حديث و آثار، حفظ بسيار داشته و عالمى نيكو و با صلاحيّت بوده، و اقفهسى - ابو الخير محمد بن محمد زبيرى، مصرى، شافعى، متوفاى 843- گفته: نامبرده، پيشوائى بوده عالم و حافظ و زاهد و متواضع و با مودّت و محبّت نسبت بمردم، داراى علاقه بعبادت و تحمّل رنج و مشقت و متصف بورع بود، .. آه ... سپس گويد: ديندارى و زهد و ورع و ساير ملكات عاليه او بسيار مورد ستايش واقع شده، بلكه در اين جهات مورد اتفاق است، و عبد الحىّ حنبلى در جلد 7 «شذرات» ص 70 از او نام برده و او را ستوده و استادان و تأليفات او را ذكر نموده، نامبرده حديث غدير را در كتاب بزرگ خود «مجمع الزوايد» بطرق بسيار روايت نموده كه جز يك طريق بقيه طرق او صحيح است، قسمتى از روايات بطرق او در صفحات 52 و 55 و 60 و 69 و 70 و 82 و 86 و 88 و 97 و 99 و 102 و 104 و 109 گذشت و حديث او در باب مناشده بلفظ زاذان و زياد و زيد بن ارقم و أبى الطفيل و همچنين در باب ركبان بطريقى كه صحت آن وثقه بودن رجال آن را تصريح نموده خواهد آمد.