بطوريكه سمعانى در« انساب» ذكر نموده مراد از- مدينى- نسبت بشهر اصفهان است- اصفهانى- شافعى (در سال 501 متولّد و در 581 وفات يافته)، ابن خلكان در جلد 2 تاريخش ص 161 شرح حال او را ثبت و گفته: نامبرده در حفظ و شناسائى، پيشواى زمان خود بوده و در حديث و علوم داراى تأليفات سودمنديست، سپس بذكر تأليفات او پرداخته، و سبكى در جلد 4 طبقاتش ص 90 و ذهبى در جلد 4 تذكرهاش ص 128 او را ذكر نمودهاند و ذهبى درباره او چنين نگاشته: حافظ- شيخ الاسلام- بزرگ، تقدم و پيشدستى در جمع و بررسى حديث با بلندى اسناد باو منتهي گشته، و ابن الزينبى گويد: ابو موسى چندان زيست و زندگى كرد تا يگانه عصر خود شد و از حيث اسناد و حفظ، استاد زمان خود گرديد، سمعانى گويد: من از او حديث استماع نمودم و از احاديث من نوشت و او ثقه و متّصف بصدق است، عبد القادر گويد: براى نامبرده مسموعات حديث در اصفهان بحدّى حاصل گشت كه براى احدى در زمان او حاصل نگشت و مضافا بر اين مزيّت كه مخصوص او است مراتب حفظ و اتقان او است، نامبرده داراى تصانيفى است كه در آن بر پيشينيان با وصف ثقه بودن و نيروى عفّت؟؟؟؟ برترى و زيادتى يافته، طرق متسوب باو در صفحات 54 -يكى از سه نفرى است كه در سطر يكم صفحه مزبور ذكر شد و آنها: ابن عقده و ابو نعيم و ابو موسى اصفهانى: ميباشند همانطور كه در پا صفحه مزبور توضيح داده شده، مترجم- و 57 و 62 و 87 و 89 و 100 و 108 و 109 و 111 گذشت و غير از طرق مذكوره نيز دارد