(در سال 1103- در دمشق متولد و در 1171 وفات يافته)، مرادى در جلد 2 «سلك الدّرر» ص 11- 19 شرح حال او را ثبت و درباره او گويد: مفتى حنفيّه در دمشق و فرزند مفتى آنجا، صدر آنها و پسر صدر، صدرى كه داراى مهابت و بزرگوارى بوده جليل القدرترين عالم، فقيه فاضل فرضى، نامبرده عالمى است محقق و اديب و عارف و هوشيار و كامل و مهذّب. سپس استادان او و تأليفات بسيار و گرانبهاى او را تعداد نموده، از جمله «الصلوة الفاخره بالاحاديث المتواتره» كه در مصر چاپ شده و نمونههائى از نظم و نثر او را ذكر نموده كه هر دو نمودار احاطه و تسلّط او در علم و ادب است، نامبرده حديث غدير را از طرق بسيار روايت نموده و آنها را در كتاب خود «الصلوة الفاخره» از احاديث متواتره بشمار آورده، لفظ او در باب كلمات پيرامون سند حديث غدير خواهد آمد.