حبشى (بضم حاء) ابن جنادة السلولى (در كوفه مسكن گرفته) نامبرده از جمله كسانى است كه در روز مناشده براى على عليه السّلام نسبت بداستان غدير خم شهادت داده (بطوريكه حديث اصبغ ابن نباته آتى الذكر مشعر بر آن ميباشد).
ابن عقده در (حديث الولايه) و ابن اثير در جلد 3 از «اسد الغابه» ص 307 و نيز در جلد 5 ص 205 و محب الدين طبرى در «الرياض النضره» جلد 2 ص 169 (نقل از ذهبى) آنرا روايت نمودهاند و سيوطى در «جمع الجوامع» از طريق طبرانى در «معجم الكبير» و متّقى هندى در جلد 6 «كنز العمال» ص 154 و ابن كثير شامى- در جلد 5 «البدايه و النهايه» ص 211 از ابى اسحق از نامبرده روايت نمودهاند: كه او در روز غدير خم از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيد كه فرمود: هر كس من مولاى اويم على مولاى او است. خداوندا دوست دار دوستان او را و دشمن دار دشمنان او را و ابن كثير در جلد 7 ص 349 نيز آنرا از او روايت كرده. و حافظ هيثمى در جلد 9 «مجمع الزوايد» ص 106 روايت كرده كه حبشى گفت: شنيدم رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله روز غدير خم ميفرمود: بار خدايا هر كس من مولاى اويم پس على مولاى او است. خداوندا دوست دار آنكه را كه او را دوست دارد و دشمن دار آنكه را كه او را دشمن دارد و يارى كن كسى را كه او را يارى كند و دستگيرى و پشتيبانى فرما كسى را كه او را پشتیبانى نمايد. طبرانى اين حديث را روايت كرده و رجال سند آن توثيق شدهاند و سيوطى نيز در «تاريخ الخلفاء» ص 114 بهمين طريق اين حديث را نقل از طبرانى ذكر كرده و در صدر حديث كلمه (خداوندا) نيست. و بدخشى در «نزل الابرار» ص 20 و «مفتاح النجا» و شيخ ابراهيم وصابى شافعى در «الاكتفاء في فضل الأربعة الخلفاء» از طريق طبرانى به بيان سيوطى از او روايت نمودهاند و جزرى در «اسنى المطالب» ص 4 نامبرده را از راويان حديث غدير بشمار آورده است.