صاحب «مرافض الروافض» نامبرده در تأليف خود ذكر نموده: از براء بن عازب و زيد بن ارغم كه: رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله چون در غدير خم فرود آمد دست على عليه السّلام را گرفت و فرمود:
آيا شما نيستيد كه ميدانيد باينكه. من اولى (سزاوارتر) هستم بر هر مؤمنى از خودش؟ گفتند بلى- سپس فرمود: بار خدايا هر كس كه من مولاى اويم پس على عليه السّلام مولاى او است، خدايا دوست بدار آنكه را كه او را دوست دارد و دشمن دار آنكه را كه او را دشمن دارد، پس عمر بعد از اين جريان على عليه السّلام را ملاقات كرد و باو گفت: گوارا باد تو را اى پسر ابى طالب، صبح و شام نمودى در حاليكه مولاى هر مرد و زن مؤمن هستى.