سالم بن عبد اللّه بن عمر بن خطاب فرشى عدوى مدنى- ذهبى در جلد 1 تذكرهاش در صفحه 77 شرح حال او را نوشته و اشعار داشته كه: نامبرده فقيهى است با برهان و يكى از كسانى است كه علم و عمل و زهد و شرف در او جمع شده و طبق مندرج در «التقريب» نامبرده يكى از فقهاء هفت گانه است، روايت او مورد وثوق و از اهل عبادت بوده و در متانت و شخصيت همانند پدرش بوده و در عداد بزرگان طبقه سوّم است، نامبرده در پايان سال 106 (بنابر تاريخ صحيح) وفات يافته- طريق منسوب باو در داستان ركبان خواهد آمد و در صفحه 106 نيز ذكر شده است.
و بخارى «1» در جلد 1 از تاريخش- در قسم يك صفحه 375 از طريق عبيد از يونس بن بكير از اسماعيل بن نشيط عامرى از جميل بن عامر روايت نموده كه: سالم (نامبرده) براى او حديث كرد كه با يكواسطه گفتار پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله را شنيده كه در روز غدير خم فرمود: من كنت مولاه فعلى مولاه