متوفاى 1047، محبى در جلد 1 «خلاصه» ص 271 از او نام برده و گويد: او از ادباء و فضلاء با تمكين حجاز بوده، در فضل و ادب داراى مقامى ارجمند بوده، در علوم فلكيّه و معرفت آفاق جهان و عالم آفرينش دستى داشته و در ميان بزرگان و اشراف مكّه منزلت و شهرت بسزائى داشته .. تا آنجا كه گويد: از جمله مؤلّفات او «حسن المآل في مناقب الال» است، كه آنرا بنام: شريف ادريس امير مكّه قرار داده، سپس قصيدهاى از او نقل ميكند كه ضمن آن شريف حسنى- علىّ بن بركات را مدح و ستايش كرده، روايت او در مورد نزول آيه سأل سائل در اطراف قضيه غدير خم خواهد آمد و حديث غدير از او در صفحات 44 و 91 و 101 مذكور و نامبرده را در پيرامون صحّت حديث غدير و مفاد آن سخنى است كه در باب كلمات پيرامون حديث غدير خم خواهد آمد.