شيخ سليمان بن شيخ ابراهيم معروف به (خواجه كلان) ابن شيخ محمّد معروف به (بابا خواجه) حسينى- بلخى- قندوزى حنفى، نامبرده اهل بلخ است و در قسطنطنيّه در سال 1293 -زركلى در جلد 2« الاعلام» ص 390 تاريخ وفات او را در سال 1270 ضبط نموده- وفات يافته، نامبرده اهل بلخ است و در قسطنطنيّه در سال 1293 - زركلى در جلد 2« الاعلام» ص 390 تاريخ وفات او را در سال 1270 ضبط نموده- وفات يافته، نامبرده از اعلام يگانه بوده و در علم حديث و فنون آن بسرحد نبوغ رسيده، كتابهاى: «اجمع الفوائد» و «مشرق الاكوان» و «ينابيع المّوده» را تأليف نموده، كتاب اخير در نزد عموم معروف و مشهور است، و در اقطار مختلفه مكرر بطبع رسيده، حديث او در صفحات 45 و 50 و 55 و 56 و 88 و 93 و 100 گذشت.