(در سال 933 متولد و در 1041 وفات يافته، محبّى در جلد 2 «خلاصة الاثر» ص 235 شرح حال او را ثبت و او را با كلمات: استاد بزرگوار- محدّث صوفى- فقيه- ستوده و مشايخ و استادان او را در قرائت حديث- در يمن و در حرمين و در هند تعداد نموده و كرامتى براى او در مورد بهبودى جراحت سلطان ابراهيم (كه زمين گير شده بود) بامر او- حكايت نموده كه در نتيجه سلطان مزبور كه نخست رافضى بوده بمذهب اهل سنت و جماعت در آمده!!. و سيّد محمود قادرى مدنى در كتابش «الصراط السّوى» ضمن نقل از كتاب «العقد النبوى و السرّ المصطفوى» تأليف نامبرده، او را با اين عنوانها و القاب ستوده: شيخ امام و غوث همام، بحر الحقايق و المعارف، السيد السّند و الفرد الامجد* روايت او در مورد نزول آيه سأل سائل پيرامون واقعه غدير خم نقل از كتاب مذكور «العقد النبوى» خواهد آمد.