مفسّر كبير ابو الحسن بن احمد بن محمّد بن على بن متّويه (يا بر طبق ضبط ابن خلكان- متّويه)- واحدى- نيشابورى- متوفاى 468، ابن خلكان در جلد 1 تاريخش ص 361 گويد: نامبرده در نحو و تفسير استاد عصر خود بوده و در تصانيف خود سعادت و توفيق نصيب او گشته، بطوريكه در نظر عموم نيكو آمده و مدرسين در درسهاى خود از آنها نام مىبرند، از جمله تصانيف او «الوسيط» و «البسيط» و «الوجيز» در تفسير، و كتاب «اسباب النزول» از او است حديث غدير منسوب باو در ص 86 گذشت و در مورد نزول آيه تبليغ درباره على عليه السّلام پيرامون واقعه غدير نيز خواهد آمد.