متوفاى 1044، صاحب كتاب مشهور «السيرة النبويّه» محبّى در جلد 3 «الخلاصه» ص 122 شرح حال او را ثبت و درباره او گويد: پيشواى بزرگوار، جليل القدرترين مشايخ اعلام، علّامه زمان، كوهى از كوههاى دانش و درياى بىكران آن، داراى منطقه وسيع حلم (بردبارى) دانشمند عاليمقدار، گرد آورنده پراكندگيها، كسى كه نقد عمر شريفش را در اندوختن علم نافع و نشر آن صرف نموده، و در اثر رسيدن بمقامات شامخه علوم حظّ و نصيبى احراز كرده كه احدى بدان پايه از موفقيت نايل نگشته! مجلس درس او مجمع فضلا بوده و خردمندان و شخصيتهاى بزرگ در حريم دانش او بار سفر ميگشودند، منتهاى مراتب تحقيق را پيموده، و با فهم تند و نافذ و نيرومندى فكر، كاوش در فتاوى نموده و بين علم و عمل را جمع كرده، و جدّ و جهد فراوان در درك حقايق نموده، منافع وجودى و آثار علمى او بهمگان رسيده بطوريكه طالبين علم و فضيلت از هر نقطه و شهرى بسوى او ميشتافتند، ...
سپس در ثنا و ستايش او سخن بسيار گفته و استادان و تأليفات او را تعداد كرده و تاليفاتش را ستوده، تأليفات بسيارى دارد، روايت او در حديث غدير در صفحه 59 گذشته و در مورد نزول آيه سأل سائل در اطراف واقعه غدير و همچنين سخن او در باب كلمات پيرامون سند حديث غدير خم خواهد آمد.