« ترجمه تفسير بيان السعادة»، اثر خامه شيوا و سليس دانشمندان محمد رضاخانى و حشمتالله رياضى است.
« تفسير بيان السعادة»، مشهورترين اثر عارف عالم حاج سلطان محمد گنابادى است و با توجه به اينكه به زبان عربى فصيح و مبتنى بر اخبار و احاديث ائمه اطهار( ع) و علاوه بر اين، حاوى رموز و اشارات و لطايف عارفانه و بحثهاى دقيق فلسفى و نكات كلامى و احكام فقهى است و از حيث جمع آورى و ترتيب مطالب و تمهيد مقدمات و گرفتن نتايج مطلوب از آنها، داراى حسن ابتكار است، ترجمه آن به زبان شيرين فارسى، ضرورت مىنمود و از ديرباز، مردمان عارف قرآنپژوه خواستار چنين ترجمهاى بوده اند.
دكتر سيد جعفر شهيدى تقريظى بر اين ترجمه نگاشته است كه رونوشت آن در آغاز جلد اول ترجمه آمده و بدين شرح است:
« بسم الله الرحمن الرحيم دوست ديرين و همسايه عزيز، جناب آقاى حاج رضاخانى! سلام عليكم؛ تفسير بيان السعادة كه به همت شما و همكار محترمتان جناب آقاى حشمت الله رياضى به فارسى درآمده، خدمتى ارزنده است به آنان كه خواهان آگاهى از دقيقههاى عرفانى كلام الله مجيدند.
هرچند تفسيرهايى ازايندست در فارسى هست، اما بيان السعادة خود ارجى ديگر دارد؛ چنانكه حضورا به جنابعالى گفتم، در برگرداندن اين اثر مهم به فارسى در حد توانايى دقت فرمودهايد و اگر اندك كاستى يا فزونى در آن ديده مىشود، زيانى به اصل ترجمه نمىرساند. يقين دارم خوانندگان آن، از آن بهره فراوان خواهند برد.»
مترجمان محترم، به خوبى از عهده ترجمه برآمده اند و در مواردى كه متن، ابهام يا اشكال داشته، در پانوشت، توضيح مناسب و سودمند داده اند.
پانوشتها دال بر مهارت مترجمان در علوم عقلى و عرفانى و كوشش فراوان آنها در جستوجوى مآخذ است، البته توقع اين بود كه در ترجمه فصل سيزدهم مقدمات تفسير كه پيرامون تحريف است، مترجمان در پانوشت توضيحى بدهند و شبهه تحريفپذيرى قرآن را كه در اين فصل متأسفانه مطرح شده، دفع و رد نمايند تا خوانندگان ترجمه را از شك و ترديد بيرون آورند.
اين ترجمه به همراه متن عربى، در چهارده جلد با تعداد صفحات بسيار متفاوت، از بيش 500 صفحه، مانند جلد اول تا بيش از 1000 صفحه، مانند جلد آخر( دو برابر جلد اول) توسط انتشارات سر الاسرار، بين سالهاى 72 تا 80 براى نخستين بار چاپ گرديده است.
اين ترجمه، مشتمل بر فهرستهاى پنجگانه در آخر هر جلد است كه عبارتند از:
1. فهرست اعلام؛
2. فهرست ترجمه اخبار؛
3. فهرست اخبار متن؛
4. فهرست ابيات؛
5. فهرست منابع