آیات 51 - 52 سوره قلم : تفسير شريف لاهيجى

تفسير شريف لاهيجى، ج‏4، ص: 557

وَ إِنْ يَكادُ الَّذِينَ كَفَرُوا كلمه ان مخففه از مثقله است بقرينه لام ليزلقونك يعنى و بدرستى كه شأن اينست كه نزديك بود آنان كه نگرويدند بخداى تعالى و برسول او لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصارِهِمْ هر آينه بلغزانند و هلاك كنند تو را بچشمهاى خود يعنى نزديك بود كه تو را باصابت عين و بچشم كردن هلاك كنند لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ چون شنيدند آيات قرآنى را كه تو تلاوت ميكنى و بروايت على بن ابراهيم مراد از ذكر فضايل امير المؤمنين عليه السّلام است كه پيغمبر ذكر و نشر آن فضايل مينمودند وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ و ميگفتند از غايت حسد بدرستى كه اين مرد ديوانه است وَ ما هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ و نيست اين قرآن مگر

                      تفسير شريف لاهيجى، ج‏4، ص: 557

موعظه و پندى مر عالميان را يا نيست محمد صلوات اللَّه عليه و آله مگر شرف عالميان و مذكر احكام الهى براى ايشان «و فى تفسير على بن ابراهيم قال اللَّه سبحانه وَ ما هُوَ يعنى امير المؤمنين إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ» بدانكه اصابت عين امريست ممكن و وقوع آن، بتجربه رسيده و از حضرت رسالت پناه صلّى اللَّه عليه و اله مرويست كه‏ «العين حق و ان العين ليدخل الرجل القبر.

و فى الحديث لو كان شى‏ء يسبق القدر لسبقه العين»
و اكثر علما و سيد مرتضى علم الهدى نيز تجويز اين معنى كرده‏اند و جمعى كه تجويز آن نميكنند بايد كه باصابت عين گرفتار شوند تا امر محقق الوقوع را انكار ننمايند و در تعويذى كه حضرت رسالت پناه صلّى اللَّه عليه و اله براى حسنين ميخواندند چنين است كه‏
«اعيذكما بكذا و كذا و من شر كل عين لامة»

و مراد از عين لامه اصابت عين است در كافى از حسان جمال روايت كرده كه او گفت كه من در ملازمت حضرت صادق عليه السّلام از مدينه بمكه ميرفتيم و چون حضرت بمسجد غدير رسيدند نظر بطرف چپ مسجد كرده فرمودند كه درين جا موضع قدم مبارك حضرت رسالت پناهست صلوات اللَّه عليه و آله و درين جا فرمودند
«من كنت مولاه فعلى مولاه»
و درين وقت منافقان با يكديگر ميگفتند كه «انظروا الى عينيه تدوران كانهما عينا مجنون فنزل جبرئيل عليه السلم بهذه الاية: وَ إِنْ يَكادُ الَّذِينَ كَفَرُوا الى آخرها».

نسخه شناسی  [1]

درباره مولف [2]

کتاب شناسی [3]