به چهار دليل، زيارت امرى مشروع است:
1- سوره نساء، آیه 64
2- روايات: از پيامبر نقل شده كه فرمودند: «هركس قبر مرا زيارت كند، شفاعتش بر من لازم مى گردد.» اين داراى 40 منبع از كتاب هاى اهل سنت است.
3- - عمل اصحاب: خليفه ى دوم اهل سنت بعد از فتوحات شام وقتى وارد مدينه شد اولين اقدامش اين بود كه به مسجد آمد و بر رسول خدا (ص) سلام فرستاد.
4- عقل: عقل مى گويد تعظيم كسى كه خداوند او را بزرگ داشته است نيكوست. زيارت هم نوعى تعظيم است.
سوره نساء، آیه 64:
«وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا»
«هيچ پيامبرى را نفرستاديم جز آنكه ديگران به امر خدا بايد مطيع فرمان او شوند. و اگر به هنگامى كه مرتكب گناهى شدند نزد تو آمده بودند و از خدا آمرزش خواسته بودند و پيامبر برايشان آمرزش خواسته بود، خدا را توبهپذير و مهربان مى يافتند.»
الدر المنشور، جلال الدين السيوطى، ج 1، ص 237:
از پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل است كه هر كس به حج بيايد و مرا زيارت نكند در حق من جفا كرده.
السنن الكبرى، البيهقى، ج 5، ص 246:
پيامبر فرمودند: هركس قبر من را زيارت كند بعد از مرگم مانند كسى است كه من را در زمان حياتم زيارت كرده.
اين سخنان ثابت مى كند زيارت قبور اشكال كه ندارد هيچ مستحب هم هست.
در ضمن روح فرد زنده بوده قبر او تنها محلى براى ملاقات افراد زنده با آن مرده با اين توجه كه روح او متوجه مى شود و نابود نشده است.