چکيده:
رسالة مورد بحث در بردارنده رهنمودهای ارجمند اخلاقی و رفتاری امیر مؤمنان علیعلیه السلام به کارگزاران مختلف حکومتشان می باشد. رهنمودهای امام در مورد اخلاق کارگزاران ریشه در فرهنگ قرآنی و سیرة نبوی و در پی ادامة راه و هدف بعثت پیامبر اکرم(ص)(که تکمیل اخلاق است) می باشد. امامعلیعلیه السلام تهذیب جامعه در همه ابعاد به ویژه اخلاقی را سرلوحة برنامة حکومتی خویش قرار داده از این رو به تهذیب اخلاق کارگزاران حکومت توجه خاص مبذول داشته اند. از نظر امامعلیعلیه السلام کارگزار حکومت دینی باید رابط خود با نفسش، با خداوند، با زیر دستان، با مافوق، مسؤولین هم طراز خود وبا مردم را بر اساس آموزه های دین و عقل سالم، تنظیم کند. بخشی از دستورهای اخلاقی امام به کارگزاران جنبة محوری داشته، کلیة کارگزاران را در برمی گیرد مانند: تقوا، عدالت، رعایت حقوق دیگرآنکه فضایل اخلاقی دیگری چون مهرورزی و محبت به دیگران، دل جویی، پوشاندن عیوب مردم و .... از لوازم دین و فضایل می باشند و بخشی از دستورات اخلاقی امام طبقه خاصی از کارگزاران را شامل می شود مانند مسائل اخلاقی که مربوط به والیان، مالیات گیرندگان، دادرسان و قوای مسلح. حاکم می بایست نظارت مستمر و همه جانبه بر تمام شئون کارگزاران خود به ویژه در حوزه اخلاقی اعمال کند و جهت تقویت شایستگی ها و از بین بردن کاستی های آنان گامهای مؤثری بردارد تا زمینه های دسترسی به اهداف عالیة حکومتی را فراهم نماید.
نويسنده:دنبلی، مهرناز
استاد راهنما:نجارزادگان، فتح الله
مقطع:کارشناسي ارشد
دانشگاه:اصول الدین
تاريخ دفاع:1381