امام زمان پرچمدار غدیر است. در روایات فراوانی ذکر شده که پرچم حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف همان پرچم پیامبر صلی الله علیه و آله است. امام صادق عليه السلام درباره آن پرچم به ابوبصير فرمود:
«يا اَبا مُحَمَّدٍ ما هِيَ وَاللَّهِ قُطْنٌ وَلاکَتانٌ وَلاقَزٌّ وَلاحَريرٌ. قُلْتُ: فَمِنْ اَيِّ شَيْ ءٍ هِيَ قالَ مِن وَرَقِ الجَنّةِ نَشَرَها رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه وآله يَومَ بَدرٍ ثُمَّ لَفَّها وَدَفَعَها اِلَي عَليّ عليه السلام فَلَمْ تَزَلْ عِنْدَ عَليٍّ حَتَّي اِذا کانَ يَوْمَ البَصْرَةِ نَشَرَها اَميرُالمُؤمِنينَ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيهِ ثُمَّ لَفَّها وَهِيَ عِندَنا هُناکَ لا يَنْشُرُها اَحَدٌ حَتَّي يَقُومَ القائِمُ فَاِذا هُوَ قامَ نَشَرَها» الغيبة، ص 307، ح 2.
«اي ابا محمد! به خدا قسم آن پرچم نه از پنبه است و نه از کتان و نه از ابريشم و نه از حرير، عرض کردم: پس از چه چيزي است؟ فرمود: از ورق (برگ) بهشتي است. رسول خدا صلي الله عليه وآله در روز بدر آن را برافراشت، و بعد آن را در هم پيچيد و به علي عليه السلام داد. پس همچنان نزد علي عليه السلام بود تا هنگامي که روز بصره فرا رسيد، آن را برافراشت. پس خداوند پيروزي را نصيب او ساخت. سپس آن حضرت آن را در هم پيچيد و آن اينجا نزد ما است. هيچ کس آن را نخواهد گشود تا آن گاه که قائم عليه السلام قيام کند و چون او قيام نمود، آن را برخواهد افراشت.»
از برترین اعمال در روز عید غدیر، تجدید بیعت با وجود مبارک ونازنین ولی الله المطلق، القائم بالصدق وبالحق، بقیه الله الاعظم حضرت حجة ابن الحسن العسکری علیه السلام است. زیرا مهمترین امر، بعد از توحید و نبوت، امر ولایت ائمه اطهار و قبول آن است و بهترین روزها روز عید غدیر است و خداوند هم اراده فرموده که در این روز، تجدید بیعت با امیرالمؤمنین علیه السلام انجام گیرد. پس بهترین و والاترین عملی که مؤمن در روز شریف غدیر باید انجام دهد، تجدید بیعت با امام و ولی زمان خودش است.
زیرا این بیعت با امام و ولی زمان یکبار در غدیر اتفاق افتاد، آنجا که پیامبر خدا صلي الله عليه وآله فرمود:
أَلاوَإِنَّي قَدْ بايَعْتُ الله وَ عَلِي قَدْ بايَعَني وَأَنَا آخِذُكُمْ بِالْبَيْعَةِ لَهُ عَنِ الله عَزَّوَجَلَّ.(احتجاج جلد1)
من با حضرت احدیت بیعت کرده ام و علی با من بیعت کرده است و من از طرف خدا (برای علی) از شما بیعت می گیرم.
باید بدانیم این بیعت، تنها دست دادن با ولی خدا نیست بلکه منظور تسلیم بودن قلبی، زبانی وعملی است، چراکه اگر غیر ازاین باشد بیعت پیامبر صلي الله عليه وآله با خداوند معنائی نخواهد داشت. چنانکه در دعای شریف عهد از امام صادق علیه السلام چنین روایت شده:
اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في صَبيحَةِ يَوْمي هذا وَ ما عِشْتُ مِنْ اَيّامي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ في عُنُقي ، لا اَحُولُ عَنْها وَ لا اَزُولُ اَبَداً.
خدايا من در بامداد اين روز و هر چه زندگى كنم از روزهاى ديگر تجدید عهد و پيمان می کنم با امام زمانم، بیعتی که سرپیچی از آن نخواهم کرد وآن را از بین نخواهم برد.
پس این بیعت هر روز با امام زمان، منظور دست دادن با ایشان نیست بلکه اعلام وفاداری نسبت به آن عهد دیرین است.
در بیعت با امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به یاد می آوریم که این عهد و پیمان منّتی است از جانب باری تعالی که امیرالمؤمنین علیه السلام را مولی و رهبر ما قرار داده است چرا که به پیامبرش فرمود: « الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا » و بعد از ایشان فرزندان بزرگوارش را یکی پس از دیگری به ولایت و امامت برگزید تا برسد به وجود مقدس صاحب الامر، و به یاد داشته باشیم آن صفاتی را که پیامبر صلي الله عليه وآله در خطبه غدیر برای آن بزرگوار-عجل الله تعالی فرجه الشریف- بیان فرموده:
مَعاشِرَ النّاس! إِنّى نَبىٌّ وَ عَلِىٌّ وَصِيّى.
أَلا إِنَّ خاتَمَ الْأَئِمَةِ مِنَّا الْقائِمَ الْمَهْدِىَّ.
أَلا إِنَّهُ الظّاهِرُ عَلَىالدِّينِ، أَلا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظّالِمينَ.
أَلا إِنَّهُ فاتِحُ الْحُصُونِ وَهادِمُها.
أَلا إِنَّهُ غالِبُ كُلِّ قَبيلَةٍ مِنْ أَهْلِ الشِّرْكِ
أَلاإِنَّهُ الْمُدْرِكُ بِكُلِّ ثارٍ لاَِوْلِياءِاللَّهِ عزّ و جلّ
أَلا إِنَّهُ النّاصِرُ لِدينِ اللَّه، أَلا إِنَّهُ الْغَرّافُ مِنْ بَحْرٍ عَميقٍ.
أَلا إِنَّهُ يَسِمُ كُلَّ ذى فَضْلٍ بِفَضْلِهِ وَ كُلَّ ذى جَهْلٍ بِجَهْلِهِ.
أَلا إِنَّهُ خِيَرَةُاللَّهِ وَ مُخْتارُهُ، أَلا إِنَّهُ وارِثُ كُلِّ عِلْمٍ وَالُْمحيطُ بِكُلِّ فَهْمٍ.
أَلا إِنَّهُ الُْمخْبِرُ عَنْ رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ الْمُنَبّهُ باَِمْرِ ایمانه.
أَلا إِنَّهُ الرَّشيدُ السَّديدُ، أَلا إِنَّهُ الْمُفَوَّضُ إِلَيْهِ.
أَلا إِنَّهُ قَدْ بَشَّرَ بِهِ مَنْ سَلَفَ بَيْنَ يَدَيْهِ.
أَلا إِنَّهُ الْباقي حُجَّةً وَلاحُجَّةَ بَعْدَهُ وَلا حَقَّ إِلاّ مَعَهُ وَلانُورَ إِلاّعِنْدَهُ،أَلا إِنَّهُ لاغالِبَ لَهُ وَلامَنْصورَ عَلَيْهِ.
أَلاوَإِنَّهُ وَلِىُاللَّهِ فى أَرْضِهِ، وَحَكَمُهُ فى خَلْقِهِ، وَأَمينُهُ فى سِرِّهِ وَ علانِيَتِهِ.
این منت است چون نعمتی است از جانب پروردگار مهربان، نعمتی که به سبب آن هدایت و رستگاری حاصل می شود، مقامات عالی کسب می شود، نعمتی است که خداوند معرفت و شکر آن را بر همه خلایق واجب گردانید و نعمتی است که در روز قیامت از آن سؤال می شود: « لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» (تکاثر آیه 8).
به همین خاطر است که حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام فرمودند: روز غدیر به ملاقات یکدیگر بروید و پاس این نعمت را بدارید: «الحمدللَّه الّذى جعلنا من المتمسّكين بولاية اميرالمؤمنين و اولاده المعصومين عليهم‌السّلام» (اقبال الاعمال)
بُروز و ظهور بیعت و شکر این نعمت باید در اعمال شیعیان آن حضرت به چشم آید:
محمد بن زید طبری نقل می کند از امام علی بن موسی الرضا که در پاسخ نامه ای که یکی از تجار فارس به ایشان رسیده بود تا از ان حضرت اجازه مصرف خمس را بگیرد، اینگونه مرقوم داشتند: ... تا آنجا که قدرت دارید آن را از ما دریغ ندارید و خود را از دعای ما محروم نسازید زیرا پرداخت خمس کلید گشایش روزی شماست و مایه پاک شدن گناهان شما و ذخیره ای است که برای روز بینوایی خود ذخیره می کنید...
زید بن عبدالملک می گویدک امام صادق علیه السلام فرمودند: «ای شیعیان به دیدار یکدیگر بروید چرا که دلهای شما بدین سبب زنده می گردد و در این دیدارها ذکری از احادیث ما به میان خواهد آمد که اگر به این احادیث عمل کنید نجات می بابید و اگر آنها را رها کنید، هلاک می گردید پس ای شیعیان! احادیث ما را بکار گیرید که ما عهده دار هدایت شمائیم»(کافی جلد2، صفحه 186، حدیث 2)
ابن مدائنی نقل می کند: که امام صادق علیه السلام بعد از نماز ظهر دستها را بسوی آسمان بالا بردند و برای تعجیل فرج حضرت صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف دعا کردند، پرسیدم آیا برای خود دعا فرمودید؟ حضرت فرمودند: نه برای نور آل محمد علیهم السلام دعا کردم که انتقام گیرنده از دشمنان آل محمد علیهم السلام می باشد. (فلاح السائل: صفحه 308، حدیث 209)
همچنین خواندن زیارت آل یس که از جانب خود حضرت صادر شده و مشتمل بر سلام به حضرت، ابراز عقاید حقّه شیعه و دعا برای فرج آن حضرت می باشد، بسیار توصیه شده است.
امام رضا علیه السلام می فرمایند: کسی که توانایی ندارد به زیارت ما بیاید، شیعیان و محبین صالح ما را زیارت کند تا ثواب زیارت ما برای او نوشته شود و کسی که توانایی احسان به ما را ندارد به محبان صالح ما احسان کند تا ثواب احسان به ما برای او ثبت شود.(کامل الزیاره، صفحه 333، حدیث 1)
و نیز امام موسی بن جعفر علیه السلام می فرمایند: کسی که حاجتی از دوستان ما را روا کند مثل این است که حاجتی از همه ما را روا کرده است.(کامل الزیاره، صفحه 350، حدیث 13)
یکی از وظایف بزرگی که بر گردن ما می باشد و نشانگر پایبندی ما به بیعت با امام زمان است، احترام و بزرگداشت عید شریف غدیر که روز اقامه امر ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام و ائمه اطهار علیهم السلام تا امام زمان است، می باشد.
امام رضا علیه السلام می فرمایند: در روز قیامت چهار روز را مانند عروس زینت کرده به نزد عرش الهی می برند: عید قربان، عید فطر، روز جمعه و عید غدیر که عید غدیر در میان آنها همانند ماه است در میان ستارگان. (اقبال الاعمال ص 777)
***
بیعت با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، نور خاموشی ناپذیر خدا(نور الله)، پرچم هدایت(علم الهدی) و مدار روزگار(مدار الدهر)، تفسیر حقیقت غدیر و آن گزینش رحمانی است.
دستان خدا در غدیر در دستان رسول خدا بالا رفت و این ودیعه به دستان مبارک حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نهاده شد. مراقب باشیم دست بیعت به چه کسی می دهیم؟!...