پس حضرت فرمودند : " من پيش از شما در كنار حوض (كوثر) حاضر مي گردم و شما در كنار آن بر من وارد مي گرديد و عرض آن به اندازه فاصله ما بين بصری (شهری در حوالی شام ) و صنعا( شهری در يمن ) مي باشد. در آن قدحهاي به تعداد ستارگان، از جنس نقره است ؛ پس بنگريد كه پس از من چگونه درباره ثقلين (دوشيئ گرانبها) رفتار مي نمائيد".
در اين هنگام فردی ندا داد كه " ثقلين چه هستند ای رسول خدا؟"
رسول اكرم فرمودند : " ثقل اكبر كتاب خداست. جانبي از آن بدست خداوند و جانب ديگر آن در دستان شماست. پس به آن متمسك شويد. (آنرا گرفته و از هدايت آن بهره بريد.) كه اگر به آن تمسك جوئيد، گمراه نمي شويد و ثقل ديگر و كوچكتر، عترت من هستند. خداوند لطيف خبير مرا خبر داد كه اين دو ثقل تا هنگامي كه در كنار حوض بر من واردشوند، از يكديگر جدا نمي گردند و من اينرا از پروردگارم مسئلت نموده ام. پس، از اين دو پيشي نگيريد كه هلاك مي گرديد و از اين دو، باز نمانيد كه هلاك مي شويد."
سپس رسول خدا، دست امام علي را بلند نمود تا همه مردم، ايشان را در كنار رسول خدا مشاهده نمودند . در اين هنگام رسول اكرم از حاضرين پرسيدند : " ای مردم، آيا من از خود شما، بر شما اولي و مقدم ترنيستم ؟"
مردم پاسخ دادند : " بله ای رسول خدا" .
حضرت در ادامه فرمودند : "خداوند ولي من است و من ولي مؤمنين هستم و من نسبت به آنان از خودشان اولي و مقدم مي باشم ."
آنگاه فرمودند : " پس هركس كه من مولای او هستم، علي مولای اوست".، رسول خدا 3 بار اين جمله را تكرار نمودند و فرمودند : "خداوندا، دوست بدار و سرپرستي كن، هركسي كه علي را دوست و سرپرست خود بداند و دشمن بدار هركسي كه او را دشمن مي دارد و ياری نما هركسي كه او را ياری مي نمايد و به حال خود رها کـن، هـركس كه او را وا می گذارد "
سپس خطاب به مردم فرمودند : "ای مردم، حاضرين به غائبين (اين پيام را) برسانند".
هنوز جمعيت متفرق نگشته بودند كه بار ديگر جبرائيل نازل شد و از جانب خداوند، آيه : " اليوم أكملت لكم دينكم و أتممت عليكم نعمتي و رضيت لكم الإسلام دينا" را بر پيامبر فرو فرستاد. هنگامي كه اين آيه نازل گرديد، نبي اكرم فرمودند : " الله اكبر بر كامل شدن دين و تمام گشتن نعمت و رضايت پروردگار به رسالت من و ولايت علي پس از من " .
در اين موقع، مردم به اميرمؤمنان، امام علي(ع) تهنيت گفتند. از جمله كساني كه پيشاپيش ساير صحابه، به امام علي تهنيت گفتند، ابوبكر و عمر بودند. عمر پيوسته خطاب به اميرمؤمنان مي گفت : " بر تو گوارا باد ای پسر ابيطالب، تو مولای من و مولای هر مرد و زن با ايمان گشتي "
در اين هنگام، حسان بن ثابت كه از شعرای زبردست بود از رسول اكرم(ص) اجازه خواست تا آنچه را كه در اين موقف درباره امام علي(ع) از رسول اكرم(ص) شنيده است، در ضمن ابياتي بسرايد. پيامبراكرم(ص) فرمودند : "به بركت الهي، بگو" . حسان، خطاب به بزرگان قريش گفت : " ای بزرگان قريش، سخن مرا به گواهي و امضای پيامبر گوش كنيد" و اين چنين سرود :
" در روز غدير پيامبرشان با بانگ بلند ندايشان در داد، غديری كه در سرزمين خم قرار داشت و ای كاش مردم جهان بودند و رسول خدا را در حال ندا مي ديدند كه مي فرمود : "آيا من سرپرست و ولي شما نيستم؟"
مردم در پاسخ او بدون هيچ پرده پوشي گفتند: "معبود تو، مولای ما و تو ولي ما هستي" ؛ و تو ای خواننده شعر، اگر در آنجا بودی، حتي يك نفر هم مخالف نمي يافتي.
در اين هنگام رو به علي بن ابيطالب كرد و فرمود : يا علي، برخيز كه من تو را برای امامت و هدايت خلق بعد از خود (و از جانب خداوند) شايسته ديدم. "
آنچه ذكر شد، خلاصه جريان غدير بود و همانگونه كه در پاورقيها، با تفصيل ذكر گرديد، علمای بزرگ اهل تسنن و تشيع، آنرا نقل نموده اند. به ياری و توفـيـق الهـی در ادامه و در مقاله ای مجزا، به بررسي مفاد حديث غدير و دقت هرچه بيشتر در آن خواهيم پرداخت .
برگرفته در تاريخ:14/06/1389