چرا و به چه استنادى على عليه السلام را فاروق و جدا كننده حق و باطل مى ‏خوانيد؟

چرا و به چه استنادى على عليه السلام را فاروق و جدا كننده حق و باطل مى ‏خوانيد؟
پاسخ: دليل اين ادعاى شيعيان، فرمايشات پيغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است كه با استناد به منابع اهل سنت درباره آن بحث مى ‏شود.
بسيارى از علماى اهل سنت، چون شيخ سليمان بلخى حنفى در باب 16 ينابيع الموده، ابوجعفر احمد بن عبداللَّه شافعى، مير سيد على همدانى شافعى در مودة القربى و همچنين محمود بن يوسف گنجى شافعى در كفاية الطالب، حديثى را به نقل از ابوذر غفارى از رسول گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل مى‏ كنند كه آن حضرت چنين فرمود: «به زودى بعد از من فتنه‏ اى برپا مى‏ شود، پس اگر چنين شد شما ملزم هستيد كه با على بن ابى‏ طالب باشيد چون او اولين كسى است كه مرا مى ‏بيند و روز قيامت با من مصافحه مى‏ كند. او با من در مرتبه‏ اى بلند و عالى است. او جدا كننده بين حق و باطل است.» 1
محمد بن طلحه شافعى در «مطالب السئول»، بيهقى در «سنن» و نورالدين مالكى در «فصول المهمه» از ابن عباس و سلمان فارسى نقل مى‏ كنند كه پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) با دست مبارك خود به سوى على ابن ابى ‏طالب (علیه السلام) اشاره كرده و فرمود:
«به درستى كه على اول كسى است كه به من ايمان آورده و اول كسى است كه روز قيامت با من مصافحه مى‏ كند. و اين على، صديق و راستگوى بزرگ است و او فاروق اين امت است كه حق و باطل را جدا مى ‏كند.»2
امام احمد حنبل در مسند و امام فخر رازى در تفسير كبير خود از پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) چنين نقل مى ‏كنند:  «على همراه حق و حق همراه على است هر جا حركت كند»3
و يا فرمايش ديگرى مبنى بر: «على با حق و حق با على (علیه السلام) است. على (علیه السلام) به طرف حق مى‏ رود، هر گونه كه حق حركت كند.»4 از اين دو حديث مى ‏توان استنباط نمود: كسى كه همواره با حق باشد و يا حق همراه او باشد، ملاك تشخيص حق نيز مى ‏باشد.
در پايان به ذكر يك واقعه تاريخى بسنده مى ‏كنيم:
وقتى به ابوايوب اعتراض كردند و از او پرسيدند كه چرا به طرف على بن ابى ‏طالب (علیه السلام)رفتى و با ابوبكر بيعت نكردى؟ ابوايوب در پاسخ گفت: روزى خدمت پيغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) رسيدم پس از مدتى عمار ياسر هم وارد شد و از آن حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) سؤالى پرسيد.
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم)ضمن صحبت هايش فرمود: «اى عمار! اگر تمامى مردم به راهى بروند و على به تنهايى راه ديگرى را در پيش گيرد، پس به راهى كه على ابن ابى ‏طالب (علیه السلام) مى ‏رود برو. اى عمار از همه مردم بى ‏نياز شو؛ زيرا على (علیه السلام)تو را از راه هدايت باز نگرداند و تو را به راه هلاكت و گمراهى راهنمايى نكند. اى عمار! اطاعت على اطاعت من و اطاعت من اطاعت خدا است.»5
منبع : پاسخ به شبهات در شبهاى پيشاور، ص: 111 - 112

• 1. ينابيع المودة لذوى القربى، ج 1، ص 387؛ تاريخ مدينه دمشق، ج 42، ص 450؛ مناقب آل ابى‏طالب، ج 2، ص 287؛ شبهاى پيشاور، ص 497« ستكون من بعدي فتنة فإذا كان ذلك فالزموا علي بن أبي طالب فإنّه أول من يراني و أول من يصافحني يوم القيامة و هو الصديق الأكبر و هو فاروق هذه الأمة يفرق بين الحق و الباطل».
• 2. المعجم الكبير، ج 6، ص 269؛ مناقب اميرالمؤمنين على عليه السلام، ج 1، ص 267؛ مجمع الزوايد، ج 8، ص 102؛ تاريخ مدينه دمشق، ج 42، ص 41؛ شبهاى پيشاور، ص 498« هذا أوّل من آمن بي و أوّل من يصافحني يوم القيامة و هذا الصديق الاكبر و هذا فاروق هذه الأمّة يفرق بين الحق و الباطل».
• 3. مناقب آل ابى‏طالب، ج 2، ص 260؛ شبهاى پيشاور، ص 499« عليّ مع الحقّ و الحقّ مع عليّ حيث دار»
• 4. بحار الانوار، ج 28 ص 190؛ مجمع النورين، ص 73؛ شبهاى پيشاور، ص 499« عليّ مع الحقّ و الحقّ مع‏عليّ يميل مع الحق كيف مال».
• 5. السقيفة، ص 67؛ شبهاى پيشاور، ص 506 : « يا عمار إن سلك الناس كلّهم وادياً و عليّ وادياً فاسلك وادي عليّ و خل عن الناس، يا عمّار علي لا يردك عن هدى ولا يدلّك على ردى، يا عمّار طاعة علي طاعتي و طاعتي طاعة اللَّه»؛ حليه الاولياء، حافظ ابو نعيم؛ مطالب السئول، محمد بن طلحه شافعى؛ ينابيع‏ المؤده، باب 43، سليمان بلخى حنفى، ج 2، ص 287؛ مودة القربى، مودت پنجم، مير سيد على همدانى شافعى؛ بلاذرى- تاريخ و...