آیه 67، سوره مائده : مواهب عليه

مواهب عليه، ص 252   

يا أَيُّهَا الرَّسُولُ‏ اى فرستاده به حق‏ بَلِّغْ‏ برسان به كافه خلايق‏ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ‏ تمام آنچه فرود  مى ‏آيد به تو مِنْ رَبِّكَ‏ از پروردگار تو چون حكم رجم و قصاص و امر زينب بنت حجش در نكاح او و حكم جهاد و غير آن‏،

وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ‏ و اگر چنين نكردى و تمام آن را نرسانيدى‏ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ‏ پس تبليغ نكرده باشى رسالت هاى او را زيرا كه كتمان بعضى ضايع مى‏ كند آن را كه برسانيده چنانچه ترك بعضى از اركان نماز مبطل نماز است‏

وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ‏ و خدا نگاه مى ‏دارد تو را مِنَ النَّاسِ‏ از شر مردمان و كسى را به قتل بر تو دست نخواهد بود إِنَّ اللَّهَ‏ به درستى كه خدا لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ‏ راه ننمايد گروه كافران را به تسلّط بر تو

از انس رض بن مالك منقول است كه آن حضرت ص را شبها حراست و پاسبانى مى ‏كردندى چون اين آيت نازل شد حضرت رسالت ص پناه سر مبارك از قبه كه از اديم دوخته بودند بيرون كرد و فرمود كه اى مردمان بازگرديد كه خداى مرا نگاه داشت.

نسخه شناسی [1]

درباره مولف [2]

کتاب شناسی [3]