آیه 3، سوره مائده، تفسیر صفی (تفسیر قرآن صفی علی شاه)

تفسير صفى، ص 176   

از شما امروز كفار عنيد         جمله گشتند از ره دين نااميد
 

زانكه زين آيت همه افعالشان‏       گشت باطل شد بباد آمالشان‏
 

پس شما ز ايشان نترسيد از فتن     ‏  مى‏ بترسيد از خداى ذو المنن‏
 

تا قيامت مشركان را زين سپس‏      بر شما نبود بكارى دسترس‏
 

دينكم اليوم اكملت لكم‏           خصم گو ماند بدرد و اشتلم‏
 

نعمت خود بر شما كردم تمام‏        راضيم بر دين اسلام از انام‏
 

بر خلايق كردم اين دين اختيار      تا قيامت ثابتست و برقرار
 

اين بزعم شيعه بر نصب آيتست‏       مر على «ع» را بر ولايت حجت است‏
 

بر پيمبر گشت امر از رب دين‏       تا كه فرمايد على را جانشين‏
 

در غدير خم رسول باشكوه‏        دست او بگرفت در پيش گروه‏
 

گفت هر داند بخويش اولى مرا      در دو دنيا مالك و مولا مرا
 

همچنين باشد على مولاى او     والى امروز هم فرداى او
 

حق بود يارش كه او را يار گشت‏       وانكه خوارش كرد از حق خوار گشت‏
 

يار او يار من و يار حق است‏       ياريش كار من و كار حق است‏
 

او ولى حق بود بر خاص و عام‏      نعمت حق بر شما ز او شد تمام‏
 

دين اسلام از على كامل شود        بيولايش كيش و دين باطل بود
 

شاد باشيد اى گروه مؤمنان‏       دينتان امروز كامل گشت ازان‏
 

اين ولايت اصل دين و نعمت است‏      خلق را از حق نشان عزت است‏
 

عامه گر گويند اندر اين مقام‏        خارج است اين معنى از سوق كلام‏
 

بود گفتار از ذبيحه مشركان‏        همچنين ز اقسام ميته رايگان‏
 

تفسير صفى، ص 177

گفته حق ز امر وز اينها شد حرام‏      دينتان كامل شد و نعمت تمام‏
 

جاى تعيين ولى اللَّه نبود        گويد اين كز سر كار آگه نبود
 

چون در اين حج احمد پاكيزه كيش    ‏  بر كسان ميداد وعده موت خويش‏
 

مشركان گشتند خرّم زين خبر      كو چو ميرد نيست از دينش اثر
 

هر كسى بر دين سابق زين وقوع‏      كرد خواهد از مسلمانى رجوع‏
 

داد جبريل اين خبر را بر رسول‏      ز استماعش بس پيمبر شد ملول‏
 

گفت جبريل اين تو را آزادى است‏      نيست جاى غم زمان شادى است‏
 

كن على را نصب اندر جاى خويش‏      تا بماند پايدار اين دين و كيش‏
 

شاد زى گو مؤمنان شادى كنند        در چمن زين سرو آزادى كنند
 

نوبت خوشوقتى و مشتاقى است‏       كز على تا حشر دينت باقى است‏
 

دشمنانت باش تا غمگين شوند       با ز حير و سوز همبالين شوند
 

زان على را بر صغير و بر كبير      مصطفى فرمود نصب اندر غدير
 

چون شنيدند اين خبر را مشركان    ‏  جملگى گشتند مأيوس از جهان‏
 

زانكه دانستند دين مستقر     بر خليفه بود خواهد مستمر
 

چون زند دور اين ولايت بر على «ع»       انقراضش نيست ممكن با ولى‏

نسخه شناسی [1]

درباره مولف [2]

کتاب شناسی [3]