(در عزاى امام علىّ عليه السلام )
ناله كن اى دل به عزاى علىّ |
گريه كن اى ديده براى علىّ |
كعبه ز كف داده چو مولود خويش |
گشته سيه پوش عزاى علىّ |
عُمْر علىّ، عُمْره مقبوله بود |
هر قدمش سعى و صفاى علىّ |
ديده زمزم كه پر از اشك شد |
ياد كند زمزمه هاى علىّ |
تيغ شقاوت ، سر او را شكافت |
كوفه بود، كوه مناى علىّ |
عالم امكان شده پر غلغله |
چون شده خاموش صداى علىّ |
نيست هم آغوش صبا بعد از اين |
پيك ظفر بخش لواى علىّ |
منبر و محراب كشد انتظار |
تا كه زند بوسه به پاى علىّ |
ماه دگر در دل شب نشنود |
صوت مناجات و دعاى علىّ |
آه كه محروم شد امشب دگر |
چشم يتيمان ز لقاى علىّ |
مانده تهى سفره بيچارگان |
منتظر نان و غذاى علىّ |
واى ! امير دو سرا كشته شد |
خانه غم گشته سراى علىّ |
پيش حسين و حسن و زينبش |
خون چكد از فرق هماى علىّ(67) |
پاورقی
67-از شاعر محترم آقاى حسان .