مخالفان

 آشنايي با چهره واقعي ابوهريره چهره اول : مردي مشهور و بنام اين قبر يا مقام منسوب به شخصي است که  بعد از 1400 سال مورد توجه است:
یزید پسر معاویه (زاده ۲۵ (قمری) / ۶۴۵ (میلادی) درگذشته ۶۴ (قمری) / ۶۸۳ (میلادی) در دمشق) ششمین خلیفه مسلمانان (برخی از مسلمین خلافت او را نامشروع می دانند) و دومین خلیفه دودمان اموی بود. یزید در سال ۶۰ پس از مرگ پدرش به قدرت رسید و در مدت چهار سال حکومت بر سرزمین های اسلامی جنگ های خونباری را با مخالفین خود ترتیب داد.  
معاويه از دو فرد كثيف و پليد بوجود آمده كه بنا بقانون توارث خباثت ذاتى هر دو را به ارث برده بود.پدرش ابوسفيان رئيس مشركين و بت‏ پرستان قريش بود و خداوند نيز به همين عنوان در قرآن درباره او فرمايد: فقاتلوا ائمة الكفر انهم لا ايمان لهم (1) . با پيشوايان كفر جنگ كنيد كه سوگندهاى آنها احترامى ندارد كه رعايت شود (2) .
عثمان بن عفان بن ابی العاص بن امیه در شمار مسلمانانی است که در همان سالهای نخست به دعوت ابوبکر، مسلمان شد. وی از بنی امیه و یکی از اشراف و ثروتمندان مکه بود و اسلام وی در میان خاندانی که قریب به اتفاقشان مخالف اسلام بودند، عجیب می نمود. او در شمار مهاجران به حبشه بود، اما به زودی به مکه بازگشت و به مدینه مهاجرت کرد. وی در مدینه به ترتیب با دو دختر رسول خدا ام کلثوم و رقیه که هر دو به زودی درگذشتند، ازدواج کرد(كه البته اين خود جاي بحث دارد كه بايد به ديگر پست ها مراجعه شود) و لذا به ذوالنورین مشهور شد.
عبدالله پسر عمر از اصحاب محمّد پیغمبر اسلام بود. مادرش زینب بنت مظعون و پدرش عمر بن خطّاب خلیفه دوم مسلمانان بود. او همراه پدرش دین اسلام را پذیرفت و با پدرش عمر به مدینه هجرت کرد. عبدالله پسر عمر، در زمان اسلام آوردن هفت سال داشت. او نخست در سنّ پانزده سالگی، در نبرد خندق شرکت کرد. پس از آن در نبرد تبوک و موته نیز جنگید. عبدالله پسر عمر در بیعت رضوان حضور داشت و به قولی با عبدالرحمن پسر ابوبکر پیوند برادری بست. او در نبرد یرموک، عراقین و قادسیه شرکت داشت. با به خلافت رسیدن علی بن ابی طالب، عبدالله پسر عمر از بیعت کردن با او سرپیچید.
عبدالرحمن از قبیله بنی زهره، پسر عموی سعد بن ابی وقاص و داماد عثمان بن عفان می باشد. وی از نخستین مهاجران بوده و در بیشتر جنگها همراه پیامبر شرکت داشت. پس از رحلت رسول خدا، عبدالرحمن با چند تن دیگر از مهاجران در سقیفه حاضر شد و از بیعت، با ابوبکر جانبداری کرد. وی از هواداران خلیفه اول و دوم بود.
طلحه ابن عبیدالله از بستگان و یاران نزدیک پیامبر اکرم بود. قبل از بعثت پیامبر، از معدود کسانی بود که توانایی خواندن و نوشتن داشتند و از اولین کسانی بود که به پیامبر ایمان آوردند. در بسیاری از غزوات شرکت کرد. در جنگ احد نیز هنگامی که ورق برگشت و کفار به مسلمین حمله کردند، طلحه فداکاری و شجاعت بسیاری به خرج داد و از جمله ی کسانی بود که فرار نکردند و به دفاع از پیامبر پرداختند. در غزوه تبوک و حجه الوداع نیز همراه پیامبر بود. او عضو شورای شش نفرهای بود که عمر برای تعیین خلیفه پس از خود ترتیب داده بود. در این شورا به همراه زبیر به امیرالمومنین علی علیه السلام رأی داد؛ ولی سرانجام عثمان به خلافت برگزیده شد.
‎ابوعبیده جرّاح نام کامل وی (عامر بن عبدالله بن جرّاح بن هلال بن ابی طلحه بن حارث فهری قرشی) از اصحاب محمّد پیغمبر اسلام و از جمله مهاجران است.
عبدالله بن عثمان تیمی نام اصلی ابوبکر است که اهل سنت، او را خلیفه اول بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می دانند. پدرش ابوقحافه عثمان و مادرش ام الخیر سلمی نام داشت. ابوبکر در سال 571 یا 572 میلادی حدود سه سال پس از عام الفیل در مکه و در میان قبیله «تیم بن مره»، یکی از طوایف قریش، به دنیا آمد.
1. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، بیست جلد، چاپ اول، دار احیاء الکتب العربیه، بیروت. 2. الامین، سید محسن، اعیان الشیعه، ده جلد، دارالتعارف، بیروت 1403ق. 3. ابن حجر عسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابه، داراحیاء التراث العربی، بیروت 1328ق. 4. قمی، شیخ عباس، منتهی ال‏آمال، انتشارات جاویدان، تهران. 5. ، نفس المهموم، ترجمه شعرانی، کت