دشمن على (ع ) كافر است

رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كه پس از من با على درباره خلافت مقاومت و دشمنى ورزد كافر است و با خدا و رسولش ‍ جنگيده است . و هر كه در حق على شك كند كافر است .(168)
و فرمود: على بن ابى طالب باب آمرزش خداست ، هر كه از آن وارد شود مؤمن است ، و هر كه از آن بيرون رود كافر.(169)
و به على بن ابى طالب (عليه السلام ) فرمود: من تو را نشانه اى ميان خود و امتم قرار داده ام ، پس هر كه از تو پيروى نكند حقا كافر شده است .(170)
به روايت جابر و ابن عباس فرمود: هر كه نگويد على بهترين مردم است ، حقا كافر شده است .(171)
به روايت خذيفة بن يمان فرمود: على بهترين بشر است ؛ هر كه نپذيرد حقا كافر است .(172)
عطيه كوفى گويد: بر جابربن عبدالله انصارى وارد شديم ، از پيرى ابروانش بر روى ديدگانش افتاده بود، گفتيم : براى ما از على بگو، گفت : او از بهترين بشرهاست .(173)
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: اى خذيفه ، حجت خدا بر شما پس از من على بن ابى طالب است ، كفر به او كفر به خدا، شريك ساختن براى او شرك به خدا، شك در او شك در خدا، انحراف از او و طعن زدن به او انحراف از خدا و طعن در او، و انكار او انكار خداست .(174)
و فرمود: هر كه پس از من امامت على را انكار كند چون كسى است كه نبوت مرا در حياتم انكار كرده است ، و هر كه نبوت مرا انكار كند، ربوبيت پروردگار مرا انكار نموده است .(175)
ام سلمه - رضى الله عنها- به حسن بصرى فرمود: تو را حديثى گويم كه دو گوشم از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيده و گرنه كر شوند، و چشمانم ديده و گرنه كور شوند، و قلبم را فرا گرفته و گرنه خداوند بر آن مهر (نافهمى ) زند، و زبانم را لال كند اگر از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نشنيده باشم كه به على بن ابى طالب (عليه السلام ) مى فرمود: اى على ، هيچ بنده اى در قيامت خدا را با انكار ولايت تو ديدار نكند جز آنكه او را با پرستش بت و صنم ديدار كند.(176)
امام صادق (عليه السلام ) فرمود: هيچ كس آنچه را كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم درباره على (عليه السلام ) فرموده رد نمى كند مگر كافر.(177)
و فرمود: امام نشانه اى است ميان خداى عزيز و جليل و بندگانش ، هر كه (مقام ) او را شناخت مؤمن است ، و هر كه او را انكار نمود كافر است .(178)
و فرمود: على (عليه السلام ) باب هدايت است ، هر كه با او مخالفت ورزد كافر است ، و هر كه او را انكار كند به آتش دوزخ درآيد.(179)
و فرمود: از ماست امامى كه اطاعتش واجب است ، هر كه او را انكار كند يهودى يا نصرانى خواهد مرد.(180)
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كه بميرد و امام خود را نشناسد، به مرگ جاهليت مرده است .(181)
و فرمود: امامان بعد از من دوازده نفرند؛ اول آنان على بن ابى طالب و آخر شان قائم است ... اقرار كننده به آنان مؤمن ، و انكار كننده آنان كافر است .(182)

پاورقی

168-مناقب ابن مغازلى /46.
169- كنزالعمال 11/610. و در ينابيع المودة 2/61 نيز آورده و در آن به جاى باب آمرزش ، باب دين است .
170- تاريخ دمشق 2/489.
171-تاريخ بغداد 7/421 و 3/192.
172-تاريخ دمشق 2/445. و نيز در ص 446 از شريك بن عبدالله ، و در ص 447 از محمد بن منكدر آورده است .
173-همان /447.
174- بحارالانوار 38/97.
175-همان /109.
176-بحارالانوار 38/101.
177-وسائل الشيعه 18/561 و 560 و 559 و 567 و 562.
178-همان .
179-همان .
180- همان .
181-همان .
182-همان .