(علىّ عليه السّلام امام ناشناخته )
| نظر به بندگان اگر، ز مرحمت خدا كند |
| قسم به ذات كبريا، ز يُمن مرتضى كند |
| خدا چو هست رهنمون ، مگر دگر چرا و چون |
| كه او كند هر آنچه را كه حكمت ، اقتضا كند |
| ز قدرت يداللّهى ، كسى ندارد آگهى |
| وسيله اش بود علىّ، خدا هر آنچه را كند |
| به جنگ بدر و نهروان ، علىّ است يكّه قهرمان |
| نِگَر كه دست حقّ عيان ، قتال اءشقيا كند |
| به روى دوش مصطفى ، نهد چو پاى مرتضى |
| نگر به بت شكستنش ، كه در جهان صدا كند |
| به رزم خندق و اُحد، به قتل عمرو و عبدود |
| خدا بدستِ دست خود، لواى حقّ به پا كند |
| چو افضل از عبادت خلايق است ضربتش |
| علىّ تواند اين عمل ، شفيع ما سوى كند |
| به پيشگاه كردگار، ز بس كه دارد اعتبار |
| ديون جمله بندگان ، تواند او اءدا كند |
| نماز بى ولاى او عبادتى است بى وضو |
| به منكر علىّ بگو، نماز خود قضا كند |
| هر آن كه نيست مايلش ، جفا نموده با دلش |
| بگو دل مريض خود، به عشق او شفا كند |
| علىّ است آن كه تا سحر، سرشك ريزد از بصر |
| پى سعادت بشر، ز سوز دل دعا كند |
| علىّ اءنيس عاشقان ، علىّ پناه بى كسان |
| علىّ اميرمؤ منان ، كه مدح او خدا كند |
| پس از شهادت نبىّ، كه را سزد به جز علىّ |
| كه تا به حشر آدمى ، به كارش اقتداء كند |
| قسيم نار و جنّتش ، ترازوى محبّتش |
| كه مؤ منان خويش را، ز كافران جدا كند |
| گهى به مَسند قضا، گهى به صحنه غزا |
| گهى به جاى مصطفى ، كه جان خود فدا كند |
| علىّ است فرد و بى نظير، علىّ مجير و دستگير |
| كه نام دلگشاى او، گره ز كار وا كند |
| ز كار قهرمانيش ، پر است زندگانيش |
| نگين پادشاهيش ، به سائلى عطا كند |
| امير كشور عرب ، ثناكنان ، دعا به لب |
| برد طعام نيمه شب ، عطا به بينوا كند |
| ز كوى شاه اولياء، كه مهر اوست كيميا |
| كجا روى بيا بيا، كه دردها دوا كند(73) |
پاورقی
73- از شاعر محترم آقاى حسان .
جستجو
دیگر سایت های موسسه
