آیه 12 سوره یس : اطيب البيان في تفسير القرآن
اطيب البيان في تفسير القرآن، ج11، ص 53
إِنَّا نَحْنُ براى تأكيد است به كلمه انّ و نحن.
نُحْيِ الْمَوْتى از جن و انس و وحوش تماما فرداى قيامت زنده ميشوند و مبعوث ميگردند براى جزاى اعمال خود كه فرمود الناس مجزيون باعمالهم ان خيرا فخير و ان شرا فشر.
وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا تمام اعمال در دفتر الهى ثبت است چه اعمال قلبيه از عقائد حقّه يا باطله، كفر، ايمان، شرك، توحيد، هدايت، ضلالت و چه نفسيّه از صفات و ملكات و اخلاق خوب و بد و چه اعمال عباديّه و معاصى حتّى دارد نفسهايى كه ميكشد در عبادت و معصيت در دفتر ثبت ميشود.
وَ آثارَهُمْ آثارى كه از خود گذاردند و رفتند كه دارد در حديث
(من سنّ سنّه حسنه كان له اجرها و اجر من عمل بها الى يوم القيمة و من سن سنّة سيّئة كان عليه وزرها و وزر من عمل بها الى يوم القيمة)
و گفتيم سه قسم فاعل داريم:
فاعل بالمباشره كه خود عمل ميكند و فاعل بالتسبيب كه سبب ميشود ديگران عمل ميكنند و فاعل بالرّضا كه فرمود
الراضى بفعل قوم كالداخل فيهم.
وَ كُلَّ شَيْءٍ هر چيزى كه اطلاق شيء بر او ميشود كه سر تا سر ممكنات را شامل ميشود بواسطه كلمه كل. أَحْصَيْناهُ كه فروگذار نكرديم چيزى را كوچك و بزرگ.
فِي إِمامٍ مُبِينٍ بعضى گفتند مراد لوح محفوظ است كه ملائكه مقرّبين مشاهده ميكنند كأنّه لوح بر آنها بيان ميكند و بعضى گفتند نامه عمل است كه ميفرمايد وَ وُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً كهف آيه 47 لكن اينها تفسير برأى است مدركى ندارد و در خبر از امير المؤمنين است ميفرمايد:
(انا و اللَّه الامام المبين ابيّن الحقّ من الباطل ورثته من رسول اللَّه)
و شاهد بر اين دعوى دعاء ندبه
(و علمته علم ما كان و ما يكون الى انقضاء خلقه)
و اطلاق امام بر لوح محفوظ و برنامه عمل خلاف ظاهر است و بر وجود امير المؤمنين عين حقيقت است (هو امام المشرق و المغرب) و اخبار بسيارى داريم كه تفسير شده به امير المؤمنين عليه السلام من جمله حديث مروى از ابن بابويه مسندا از حضرت باقر (ع) كه فرمود موقعى كه اين آيه نازل شد ابا بكر و عمر سؤال كردند مراد تورية است فرمود نه، انجيل است فرمود نه، قرآن است فرمود: نه، پس توجه فرمود بامير المؤمنين و فرمود:
(هو هذا انه الامام الذى احصى اللَّه تبارك و تعالى فيه علم
اطيب البيان في تفسير القرآن، ج11، ص: 54
كل شيء)
و من جمله حديثى است كه از صالح بن سهل روايت شده گفت
(سمعت ابا عبد اللَّه (ع) يقول و كل شيء احصيناه فى امام مبين قال فى امير المؤمنين، ع)
و من جمله حديث مروى از عمّار بن ياسر از امير المؤمنين فرمود
(يا عمّار ا ما قرأت سورة يس و كلّ شيء احصيناه فى امام مبين قلت بلى يا مولاى قال انا ذلك الامام المبين
الى غير ذلك من الاخبار و اين احاديث مفصّل است فقط ما محل شاهد آنها را ذكر كرديم بلكه بعض افاضل گفتند امتياز سوره يس بر ساير سور براى اين جمله است.
جستجو
دیگر سایت های موسسه
