آیه 67، سوره مائده : تفسير عاملى

تفسير عاملى، ج‏3 ، ص 323   

سخن ما:

1- آنچه در آيت 58 «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ‏ تا آخر» نوشتيم نسبت به- آيت 70 «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ‏ تا آخر» نيز مي توان گفت چون عموم شيعه و عدّه‏ى زيادى از بقيّه‏ ى مسلمين نوشته ‏اند و نقل كرده‏ اند كه آيه براى تعيين علىّ است به خلافت، ولى مخالفين اين را قبول ندارند

و مي گويند: علاوه بر اشكال هاى لفظى اگر چنين مطلب مهمّى در قرآن ثابت بود لااقلّ خود علىّ عليه السّلام بايستى پس از فوت پيغمبر (ص) اختيار را به دست بگيرد، چون وظيفه آن حضرت بوده است و او در برابر وظيفه‏ ى خود نه از كس ملاحظه مي كرد و نه مي ترسيد. ليكن ما آنچه را كه در آن آيه نوشتيم تكرار مي كنيم كه اگر چه اين دعاوى جواب دارد، و اين مباحث براى آن‏

تفسير عاملى، ج‏3، ص 324

دوران مناسب بود كه شخصيّت على (ع) به همه‏ ى جهانيان معرّفى نشده بود، و فقطّ دو دسته از تعصّب و حسن ظنّ مقام آن بزرگوار را دست خوش افكار خود و در عرض چند نفر، سياستمدار عرب قرار مي دادند، ولى امروز كه دانشمندان مسيحى مى نويسند: (دنيا با چشم تعجّب و محبّت به على مينگرد و او را پيشواى خير و عدالت و پدر انسانيت مي داند) ديگر مجالى براى اينگونه بحث و گفتگو نيست.

2- آيه كمال قدرت و درستى و ثبات مقام پيغمبر را ميفهماند كه كوچكترين مصلحت بشر را از مردم پنهان نداشته است و از بزرگترين دشمن و سخت‏ترين مقاومت نترسيده است و وظيفه ‏ى خود را انجام داده است.

نسخه شناسی

درباره مولف

کتاب شناسی

منابع: 

عاملى ابراهيم‏، تفسير عاملى‏، تحقيق: على اكبر غفارى،‏ تهران‏، انتشارات صدوق‏، 1360 ش‏، چاپ اول‏، ج‏3 ، ص 323 - 324