حافظ- شمس الدين محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى- شافعى

متوفاى 748، جزرى در جلد 2 «طبقات القرّآء» شرح حال او را ثبت و گفته: نامبرده استادى است بزرگ و مورد وثوق و اعتماد، ... تا آنجا كه درباره او گويد: و اشتغال بحديث و اسماء رجال آن داشت تا بحدّى كه تعداد استادان او در فن حديث و ساير فنون بهزار تن بالغ گشت!. و سبكى در جلد 5 تاريخش ص 216- 219 از او نام برده و در ستايش و توصيف او تفصيل و مبالغه زيادى بكار برده، و ابن كثير در جلد 14 تاريخش ص 225 نيز از او نام برده و در شأن او گويد: حافظ كبير- مؤرّخ اسلام و استاد بزرگان محدّثين- حفّاظ حديث و ساير فنون بوجود او ختم شد، و ابن حجر در جلد 3 «الدّرر» ص 336- 338- شرح حال او را ثبت و گويد: در فنّ حديث و گردآورى تاريخ اسلام بطورى مهارت و تسلّط يافت كه در نگارش و ثبت اخبار علماء حديث (مخصوصا) بر پيشينيان برترى و تفوّق يافت، سپس تأليف او را ذكر و مورد ستايش قرار داده، نامبرده كتاب جداگانه درباره حديث غدير تأليف نموده - در ضمن مؤلفين غدير در صفحه 146- طليعه پارسى-( در همين مجلد) ذكر شده است- و حديث او در صفحات 68 و 72 و 82 و 103 ذكر شده است.