رشيد الدين ابوالفضل ميبدى

ابوالفضل احمد بن ابى سعد بن احمد بن مهريزد كه غالبا او را رشيد الدين ابوالفضل يا ابوالفضل رشيدالدين ميبدى مى ‏نامند، مولف كتاب كشف الاسرار است، و از او اطلاع چندانى در دست نيست، اما احتمال دارد پدرش « جمال الاسلام ابو سعيد بن احمد بن مهريزد متوفى به سال 480 ق باشد كه بنا به روايات منقول در تواريخ از صلحا و عباد و مزارش تا عهد صفويه برقرار و مورد اعتنا و توجه خاص و عام بوده است.»

آقاى ايرج افشار سنگ قبرى در ميبد يزد ديده‏اند كه برادر اين ابو الفضل را چنين معرّفى كرده است:« موفق الدين ابى جعفر بن ابى سعد بن احمد بن مهريزد» كه در صفر سال 570 ق درگذشته است.

ابوالفضل ميبدى در آغاز كشف الاسرار( ج 1 / 195، ج 3 / 139 و ج 9 / 14) تصريح مى‏ كند كه در سال 520 ق شروع به نوشتن تفسير كشف الاسرار كرده است.

جز در صفحه 636 از جلد پنجم كه اگر غلط چاپى نباشد، چنين آمده است:
600 و اند سال گذشت تا هزاران ( شمس ازين زنديقان و خصمان دين كوشيدند تا در قرآن طعنى زنند و نقصى آرند نتوانستند.)

بنابراين مى‏ توان نتيجه گرفت كه ميبدى يكى از علما و مفسران و صوفيان قرن ششم است و شايد بتوان گفت كه دوران عمر وى از نيمه دوم قرن پنجم شروع مى ‏شود و به اوايل نيمه دوم قرن ششم خاتمه مى ‏پذيرد.

ميبدى از نظر اعتقادى در فروع دين يكى از پيروان شافعى است و از اين جهت از نظر فكرى متمايل به خاندان على بن ابى طالب ( ع) است. ( زيرا شافعى خود دوستدار على( ع) و خاندانش بوده است:
          و مات الشافعى و ليس يدرى            على ربّه ام ربّه الله‏
            شافعى مرد و ندانست به خدا            كه على بود خداش يا كه خدا

و مى ‏بينيم كه در جايى مى‏گويد: فما من مومن الاّ و هو يحبّ عليّا( ج 6 / 84)

 اما در اصول دين پيرو اهل حديث و از تاويل بيزار است. ( ج 5 / 307 و ج 6 / 11)          

ميبدى با وجود آنكه صوفى وارسته و عارف خوشدلى است اما در مسايل مذهبى سختگير و متعصّب است و از عقايد خود سخت دفاع مى‏ كند و به استدلال عليه ديگر فرق اسلامى مى ‏پردازد.

ميبدى علاوه بر اين تفسير كتابى به نام « اربعين» دارد شامل چهل حديث با شرح و بسط تمام. ( ج 5 / 219)