سيوطي‏

حافظ جلال الد ين عبد الرحمن بن ابي بكر سيوطي شافعي از عالمان اهل سنت و مؤلف آثار بسيار در حديث و تاريخ و علوم ديگر است.

وي به سال 849 در اسيوط مصر متولد شد و از كودكي به آموختن قرآن و حديث روي آورد. در سال 866 اولين اثر خود را تاليف كرد. او در پي تحصيل علم به مناطق زيادي مانند شام، حجاز، يمن، هند و مغرب سفر كرد و با بزرگان و استادان زيادي حشر و نشر داشت.

سيوطي كه شهرت زيادي در ميان عالمان شيعه و سني دارد، در موضوعات تفسير، حديث، فقه، ادبيات، قرائت، تاريخ و حتي طب مهارت داشت و در باره آنها كتاب نوشت. هر چند تعصب او در مذهبش جاي انكار نيست ليكن عظمت علمي او نيز كه بيشتر با جنبه تاليف و جمع آوري آثارش مشهود است قابل ترديد نيست.

آثار
آثار او را تا پانصد شمرده اند هر چند بسياري از آنها به دست ما نرسيده يا برخي مانند احياء الموات، رساله‏ اي بسيار كوتاه است. برخي از آثار سيوطي: تفسير الدر المنثور، تدريب الراوي في شرح تقريب النواوي (حديث)، كشف اللبس في حديث رد الشمس، التعظيم و المنة في انّ ابوي النبي في الجنة، البهجة المرضية في شرح الفية ابن مالك، حسن المحاضره في اخبار مصر و القاهره، اللآلي المصنوعه في الاحاديث الموضوعه، الحاوي في الفتاوي و تاريخ الخلفاء. سيوطي در سال 911 درگذشت.