کتاب شناسی الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الاسلام
معرفى اجمالى
كتاب گرانسنگ «الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الاسلام»، حاوى دعاهاى حضرت امام سجاد (علیه السلام)، با ترجمه و شرح مختصر سيد على نقى فيض الاسلام، به زبان فارسى است.
ساختار
صحيفه سجاديه، مشتمل بر 54 دعا است. روش مترجم، در ترجمه هر دعا، بر معنا كردن دقيق واژه هاست. وى، هر كلمه، عبارت و مطلبى را كه به توضيح و شرح نياز دارد، ميان دو هلال نهاده است تا ترجمه از شرح مطالب متمايز باشد و تصرفى در اصل عبارت نشود.
وى، در ابتداى بيشتر دعاها، توضيحاتى كوتاه، ولى پرمحتوا، عالمانه و درخور فهم عموم در باره موضوع اصلى دعا و پيام اساسى آن آورده است كه خواننده با مطالعه آن، با آگاهى افزونترى، دعاهاى صحيفه سجاديه را خواهد خواند.
گزارش محتوا
عناوين دعاها مطابق ترجمه مزبور عبارت است از:
دعاى يكم : در حمد و سپاس خداى تعالى.
دعاى دوم : پس از اين ستايش در درود بر رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم).
دعاى سوم : در درود بر نگهداران عرش و هر فرشته مقرب.
دعاى چهارم: در درود بر پيروان پيغمبران و ايمان آورندگان به ايشان.
دعاى پنجم : در باره خود و دوستانش.
دعاى ششم : به هنگام بامداد و شب.
دعاى هفتم : هر گاه كار دشوار دل آزارى به او رو مى آورد.
دعاى هشتم : در پناه بردن( به خداى تعالى) از سختى ها و بدى اخلاق و كردارهاى نكوهيده.
دعاى نهم : در اشتياق( آرزومندى) به درخواست آمرزش از خدا كه بزرگ است بزرگوارى او.
دعاى دهم : در پناه بردن به خداى تعالى.
دعاى يازدهم : در عاقبت به خيرى ها.
دعاى دوازدهم : در اقرار به گناه و در خواست ( توفيق براى) توبه و بازگشت ( از معصيت) به سوى ( طاعت) خداى تعالى.
دعاى سيزدهم : در درخواست حاجتها از خداى تعالى.
دعاى چهاردهم : هنگامى كه ستمى به آن حضرت مى رسيد.
دعاى پانزدهم : هنگامى كه بيمار مى شد يا اندوه و يا گرفتارى به آن حضرت رو مى آورد.
دعاى شانزدهم : هنگامى كه ( به درگاه خداى تعالى) از گناهان گذشت مى طلبيد.
دعاى هفدهم : هنگامى كه گفت وگوى شيطان مى شد.
دعاى هجدهم : هر گاه از آن حضرت دور مى شد چيزى ( گرفتارى يا پيشآمد بدى) كه از آن مى ترسيد.
دعاى نوزدهم : هنگام درخواست باران پس از خشكسالى.
دعاى بيستم : در( درخواست توفيق براى) خوهاى ستوده.
دعاى بيست و يكم : هنگامى كه چيزى او را اندوهگين و گناهان نگرانش مى نمود.
دعاى بيست و دوم : هنگام سختى و رنج و كارهاى دشوار.
دعاى بيست و سوم : هنگامى كه تندرستى و سپاس بر آن را از خدا درخواست مى نمود.
دعاى بيست و چهارم : براى پدر و مادر خود.
دعاى بيست و پنجم : براى فرزندانش.
دعاى بيست و ششم : در باره همسايگان و دوستانش هنگامى كه از ايشان ياد مى نمود.
دعاى بيست و هفتم : دعا براى مرزداران.
دعاى بيست و هشتم : هنگام پناه بردن( از گرفتارى ها) به خداى توانا و بزرگ.
دعاى بيست و نهم : هنگامى كه روزى بر آن حضرت (علیه السلام) تنگ مى شد.
دعاى سى ام : در كمك خواستن( از خداى تعالى) بر پرداختن وام.
دعاى سى و يكم : در بيان توبه و بازگشت.
دعاى سى و دوم : براى خود پس از به جا آوردن نماز شب در باره اقرار به گناه.
دعاى سى و سوم : در استخاره و درخواست خير و نيكى.
دعاى سى و چهارم : هنگامى كه گرفتار مى شد يا گرفتارشده ى به رسوايى گناهى را مى ديد.
دعاى سى و پنجم : در رضا و خوشنودى ( به آنچه داشت) هنگامى كه به دنياداران (ثروتمندان) نگاه مى كرد.
دعاى سى و ششم : هنگامى كه به ابر و برق ( درخشيدن ابر) نگاه مى كرد و بانگ رعد (غرش ابر) را مى شنيد.
دعاى سى و هفتم : هنگامى كه به ناتوانى از به جا آوردن شكر و سپاس اقرار مى نمود.
دعاى سى و هشتم : در عذرخواهى از دادخواهى هاى مردم.
دعاى سى و نهم : در درخواست عفو و گذشت و رحمت و مهربانى (از خداى تعالى).
دعاى چهلم : هنگامى كه خبر مرگ كسى به او مى رسيد يا ياد مردن مى نمود.
دعاى چهل و يكم : در درخواست پرده پوشى.
دعاى چهل و دوم : هنگام ختم (پس از خواندن همه) قرآن.
دعاى چهل و سوم : هنگامى كه به هلال و ماه نو نگاه مى كرد.
دعاى چهل و چهارم : هنگامى كه (شب اول يا روز اول) ماه رمضان مى رسيد.
دعاى چهل و پنجم : در باره وداع و بدرود ماه رمضان.
دعاى چهل و ششم : در روز فطر( اول ماه شوال) و در روز جمعه.
دعاى چهل و هفتم : در روز عرفه.
دعاى چهل و هشتم : در روز اضحى و روز جمعه.
دعاى چهل و نهم : در(درخواست) دور ساختن مكر و فريب دشمنان.
دعاى پنجاهم : در ترس( از خداى تعالى).
دعاى پنجاه و يكم : در تضرع و زارى و خضوع و فروتنى.
دعاى پنجاه و دوم : در اصرار به( درخواست از) خداى تعالى.
دعاى پنجاه و سوم : در خضوع و فروتنى براى خداى توانا و بزرگ.
دعاى پنجاه و چهارم : در درخواست (از خداى تعالى) دور گردانيدن اندوه ها.
مترجم، در پايان كتاب، ترجمه و شرح خويش را بهترين ترجمه و شرح خوانده و از منابعى كه در نگارش اين اثر، از آنها بهره برده، ياد كرده و خاطرنشان نموده كه مطالب و نكات برگرفته از آن منابع را همراه با اضافاتى بر آنها، به طور اختصار و ساده و روان در آن گنجانده و يادآور شده كه از زمان امام (علیه السلام) تا كنون كسى كتاب صحيفه كامله را از هر جهت به اين زيبايى منتشر نكرده و چنين خدمتى را انجام نداده است.
منابع
مقدمه و متن كتاب.
جامع الاحادیث (نور)
جستجو
دیگر سایت های موسسه
