كلمه 19:

متن حديث :
اكبر العيب ان تعيب ما فيك مثله .(55)
ترجمه :
بزرگتر عيب تو آنست كه عيب كنى مردم را بچيزيكه مثل آن در تو باشد.
اى عزيز من كه عيبجوئى مردم كردن از علامات خباثت نفس و دنائت طبع و عيبناك بودن است چه هر عيب دار طالب اظهار عيوب مردم است .
و در حديث نبوى است كه هر كه ظاهر كند عمل ناشايست كسى را مثل آنست كه خود بجا آورده .(56)
و بتجربه ثابت است كه هر كه بناى عيبجوئى مردم نهاد ايشانرا رسوا كرد و خود را بى اعتماد.(57)
پس احمق آن كسى است كه خود به هزار عيب آلوده و سرتاپاى او را معصيت فرو گرفته چشم از عيوب خود پوشيده و زبان بعيوب مردم گشوده .

قال امير المؤ منين عليه السلام : من نظر فى عيوب غيره فانكرها ثم رضيها لنفسه فذلك الاحمق بعينه .(59)
يعنى اميرالمؤ منين على عليه السلام فرمود كه هر كه نظر كند در عيبهاى ديگران و زشت شمرد و نپسندد از ايشان ولكن از خودش آن عيبها را بپسندد چنين كس عين احمق است .
و قال رسول الله صلى الله عليه و آله : اذا اراد الله بعبد خيرا الهاه عين محاسنه و جعل مساوية بين عينيه و كرهه مجالسة المعرضين عن ذكر الله .(60)

پاورقی

55- نهج البلاغه ص 1252.
56- بحارالانوار 70/385.
57- قال عليه السلام : ابصر الناس لعور الناس المعور: شرح نهج البلاغه 20/291.
58- تعنت : عيب جويى و بدگويى ،
59- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد طبع يبروت 4/399 و نهج البلاغه ص 1250 با كمى تفاوت .
60- سفينة البحار 1/361 و قال اميرالمؤ منين عليه السلام : الاشرار يتبعون مساوى الناس و يتركون محاسنهم كما يتبع الذباب المواضع الفاسدة من الجسد و يترك الصحيح .
ترجمه حديث متن : هر گاه خدا براى بنده اى خير بخواهد او را از خوبى هايش غافل مى كند و بدى هايش ‍ را هميشه برابر چشمش قرار مى دهد و همنشينى با كسانى را كه از ياد خدا روى گرداند مورد كراهت او مى سازد.
ترجمه حديث پاورقى : مردمان بد از بدى هاى مردم پى جويى مى كنند و خوبى هايشان را وا مى گذراند مانند مگس كه دنبال جاهاى زخم بدن است و جاهاى سالم را رها مى كند.
و قال عليه السلام : من عاب سفلة فقد رفعه و من عاب كريما فقد وضع نفسه شرح نهج البلاغه 20/329 حكمت 773. هر كس شخص پستى را عيب كند او را بالا برده و هر كه كريمى را عيب كند خود را پست كرده است .
و قال عليه السلام : لا تسبن ابليس فى العلانيه و انت صديقه فى السر شرح نهج البلاغه 20/3229، حكمت 767 ترجمه : در آشكارا به شيطان دشنام مده در حالى كه در پنهانى با او دوستى .