كلمه 50:

متن حديث :
الغنى الأكبر الياس عما فى أيدى الناس.147
ترجمه :
توانگرى بزرگتر و غناى اكبر بى‏نيازيست از آنچه در دست مردم است.
بدانكه استغناء و يأس از مردم از جمله اوصاف شريفه و شرف مؤمن است و غناى حقيقى عبارت از آنست.
روايتست كه مردى اعرابى موعظه‏اى از حضرت رسول صلى الله عليه و آله خواست آن سرور فرمود كه هر وقت نماز مى‏كنى نماز كسى كن كه دنيا را وداع كند زيرا كه چه ميدانى كه تا نماز ديگر خواهى بود و چون سخنى گوئى سخنى بگوى كه نبايد عذر آنرا بخواهى و مأيوس باشى از آنچه در دست مردمان است.148
و مما يروى لعبد الله المبارك الزاهد

قد ارحنا و استرحنا من غدو و رواحبعفاف و كفاف و قنوع و صلاحاگر دو گاو بدست آورى و مزرعه‏اىبدان قدر كه كفاف معاش تو ندهدهزار بار از آن به كه از پى خدمت   و اتصال بامير و وزير ذى سماحو جعلنا اليأس مفتا حالأبواب النجاح‏149يكى امير و يكى را وزير نام كنىروى و نان جوى از يهود وام كنىكمرببندى و برنا كسى سلام كنى

پاورقی

147) نهج البلاغه ص 1244 حكمت 326.
148) بحار 84/237 با كمى تفاوت.
149) يعنى با عفاف و كفاف و قناعت، خود را از اينكه صبح و شام در خانه امير و وزير برويم راحت كرديم و نوميدى از مرم را كليد رستگارى قرار داديم.