تفسير
وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ و شيطان گمان باطل خود را سخت به صدق و حقيقت در نظر مردم جلوه داد، يعنى آن گمان خود را كه وقتى گفت: «لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ» و گفت: «لَأُضِلَّنَّهُمْ
ترجمه تفسير بيان السعادة فى مقامات العبادة، ج12، ص: 63
وَ ... تا آخر» اظهار و آشكار نمود.
بدان كه تنزيل اين آيه درباره اهل سباست، ولى تأويل آن دربارهى منافقين امّت محمّد صلّى اللّه عليه و آله است.