آيات 1- 6 سوره قلم: تفسير خسروى
تفسير خسروى، ج8، ص: 347
حديث:
خبر داد ما را (سيد أبو الحمد مهدى بن نزار الحسينى القائنى رحمه اللّه) گفت براى ما حديث كرد (الحاكم أبو القاسم بن عبيد اللّه بن عبد اللّه الحسكانى) گفت براى ما حديث كرد (أبو عبد اللّه الشيرازى) گفت حديث كرد ما را (أبو بكر الجرجانى) گفت خبر داد ما را (أبو احمد البصرى) گفت حديث كرد براى من (عمرو بن محمّد بن تركى) گفت حديث كرد ما را (محمّد بن الفضل) گفت حديث كرد ما را (محمّد بن شعيب) از (عمرو بن شمر) از (دلهم بن صالح) از (ضحاك بن مزاحم) كه او گفت:
(چون قريش ديدند پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم علي عليه السّلام را مقدّم مي دارد و مقام او را بزرگ مىشمارد، در باره على عليه السّلام زبان ببدگوئى گشودند و گفتند محمّد صلّى اللّه عليه و آله بسبب او جنون پيدا كرده است لذا خداوند تعالى (ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ) را نازل نمود و قسم ياد فرمود كه تو به سبب انعام پروردگارت ديوانه نيستى و صاحب خلق عظيم يعنى قرآن هستى تا آنجا كه فرمود (او داناترست بآنانكه از راه حق گم گشته اند) و آنها كسانى بودند كه آن اظهارات را در باره محمّد و علي عليه السّلام كردند و (او داناتر است بآنكس كه براه حق مي رود) يعنى عليّ بن أبي طالب عليه السّلام (از مجمع البيان).
جستجو
دیگر سایت های موسسه
