آیا اعتقاد به شفیع باعث شرک است؟

وهابى ها مى گويند كه شيعيان شبيه بت پرستان هستند. زيرا هر دو عده اى را شافعان خود در پيشگاه خدا مى دانند. و هر دو مشركند.
جواب:
بت پرستان مى گفتند:
لبيك لا شريك لك الا شريكاً هو لك تملكه و ما ملك1 
لبيك لا شريك لك الا شريكٌ هو لك تملكه و ما ملك2 
معنى قسمت خط كشى شده: شريكى براى تو نيست مگر شريكى كه تو مالك هر آنچه او دارد هستى.
سوره عنكبوت، آیه 61: «وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ و سَخَّرَ الشَّمسَ وَ القَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللهُ فَانّى يُوفَكوُنَ»
«و اگر سؤال كنى كه آسمانها و زمين را كه آفريده و خورشيد و ماه مسخر فرمان كيست به يقين جواب دهند كه خدا آفريده پس چرا با اين اقرار به افتراء و دروغ مى شتابند»

سوره لقمان، آیه25: «وَ لَئنِ سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ»
«اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ خواهند گفت: خدا. بگو: سپاس خدا را. بلكه بيشترشان نادانند.»

سوره زمر، 38: «وَ لَئنِ سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَ فَرَءَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنىَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنىِ بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبىَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكلُ‏ونَ»
«اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ خواهند گفت: خداى يكتا. بگو: پس اينهايى را كه سواى او مى‏پرستيد چگونه مى‏بينيد؟ اگر خداى يكتا بخواهد به من رنجى برساند آيا اينان مى‏توانند آن رنج را دفع كنند؟ يا اگر بخواهد به من رحمتى ارزانى دارد، مى‏توانند آن رحمت را از من بازدارند؟ بگو: خدا براى من بس است. توكل كنندگان به او توكل مى ‏كنند.»

1- خالق آسمان و زمين و نازل كننده ى باران و روياننده ى گياهان راخدا (الله) مى دانستند. (آیه 61 سوره عنكبوت، آیه 25 سوره لقمان، آیه 38 سوره زمر)
سوره يونس، آیه 18: «وَ يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَ لَا يَنفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هَؤُلَاءِ شُفَعَؤُنَا عِندَ اللَّهِ قُلْ أَ تُنَبُ‏ونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فىِ السَّمَاوَاتِ وَ لَا فىِ الْأَرْضِ سُبْحَنَهُ وَ تَعَلىَ عَمَّا يُشْرِكُونَ»
«سواى خدا چيزهايى را مى‏پرستند كه نه سودشان مى‏رساند نه زيان. و مى‏ گويند: اينها شفيعان ما در نزد خدايند. بگو: آيا به خدا از چيزى خبر مى‏دهيد كه در زمين و آسمان از آن سراغى ندارد؟ خدا منزه است و از آنچه با او شريك مى‏سازيد، فراتر است.»

2. بت ها را شافعان خود نزد خدا مى دانستند. (سوره يونس، آیه 18)
اولًابت ها را از جانب خودشان انتخاب كرده بودند و حرفشان مبنايى نداشت.
دوماً بر اساس آیه 18 سوره يونس، آنها غير خدا را عبادت مى كردند درحالی که خداى مشركان هم خداى درست و حسابى هم نبوده است و خدايشان جزء داشته (15آیه، سوره زخرف)، ملائك را دختران خدا مى دانستند (آیه40 ، سوره اسراء)، و براى خدا همتايى ضد (ند) در نظر داشته اند (آیه 8 ، سوره زمر).
سوره زمر، آیه 3: «الا لِلّهِ الدّينُ الخالِصُ وَ الَّذينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِه اولياءَ ما نَعبُدُهُم الّا لِيُقَرِّبوُنا الَى اللهِ زُلفى انَّ اللهَ يَحكُمُ بَينَهُم فى ما هُم فيهِ يَختَلِفُونَ انَّ اللهَ لا يَهدى مَن هُوَ كاذِبٌ كَفّارٌ»
«اى بندگان آگاه باشيد كه دين خالص براى خداست و اما آنان كه غير خدا را به دوستى و پرستش برگرفتند و گفتند ما آن بتان را نمى پرستيم مگر ما را به درگاه خدا مقرب گردانند و خدا البته ميان آنها در آنچه با حق خلاف كنند حكم خواهد كرد كه خدا هرگز آن كس كه بسيار كافر نعمت و دروغگوست هدايت نخواهد كرد.»

سوره زخرف، آیه15: «وَ جَعَلُواْ لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا إِنَّ الْانسَانَ لَكَفُورٌ مُّبِينٌ»
«و براى او از ميان بندگانش فرزندى قائل شدند. آدمى به آشكارا ناسپاس است.»

سوره اسراء، آیه40: «أَ فَأَصْفَئكمْ رَبُّكُم بِالْبَنِينَ وَ اتخَ‏ذَ مِنَ الْمَلَئكَةِ إِنَاثًا إِنَّكمْ لَتَقُولُونَ قَوْلًا عَظِيمًا»
«آيا پروردگارتان براى شما پسران برگزيد و خود فرشتگان را به دخترى اختيار كرد؟ حقا كه سخنى است بزرگ كه بر زبان مى ‏آوريد.»

سوره زمر، آیه 8 : «وَ إِذَا مَسَّ الْانسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسىَ مَا كانَ يَدْعُواْ إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصحَابِ النَّارِ»
«چون به آدمى گزندى برسد، به پروردگارش روى مى‏آورد و او را مى‏خواند. آن گاه چون به او نعمتى بخشد، همه آن دعاها را كه پيش از اين كرده بود از ياد مى‏برد و براى خدا همتايانى قرار مى‏دهد تا مردم را از طريق او گمراه كنند. بگو: اندكى از كفرت بهره‏مند شو، كه تو از دوزخيان خواهى بود.»

سوره روم، آیه 28: «ضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِّنْ أَنفُسِكُمْ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن شُرَكَاءَ فىِ مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ كَذَالِكَ نُفَصِّلُ الاْيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ»
«براى شما از خودتان مثَلى مى‏آورد: مگر بندگانتان در آنچه به شما روزى داده‏ايم با شما شريك هستند تا در مال با شما برابر باشند و هم چنان كه شما آزادان از يكديگر مى‏ترسيد از آنها هم بيمناك باشيد؟ آيات را براى مردمى كه تعقل مى ‏كنند اين سان تفصيل مى ‏دهيم.»

در ضمن خدا در (آیه 28، سوره روم) تذكر مى دهد كه مملوك شخص شريك شخص نمى شود.
با توجه به بحث بالا مى فهميم كه شباهتى ميان بت پرستان و شيعيان وجود ندارد زيرا اولا بت پرستان خود شافعان خود را برگزيده اند در حالى كه شافعان ما يعنى ائمه از جانب خدا تعيين شده اند و آنها براى شافعان خود قدرت مستقل از خدا در نظر مى گرفتند و آنها را عبادت مى كردند كه ما به هيچ كدام اينها قائل نيستيم و در ضمن خداى ما هم با خداى آنها فرق دارد پس نمى توان گفت كه شيعيان شبيه بت پرستان هستند.

  • 1. بحار الانوار، ج 93/، ص 75- فقه القرآن، ج 1، ص 293
  • 2. كافى، ج 4، ص 542- مستدرك الوسايل، ج 9، ص 195- بحار النوار، ج 3، ص 253
منابع: 

منبع: پاسخ به شبهات(1)، ص: 7