علماي شيعه در رواياتشان قائل هستند كه پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در حال جنابت وارد مسجد شدند در حاليكه غسل را فراموش كرده بودند. (نقل روايت از ابو هريره مي ‏باشد).

جواب اجمالي:
در جواب بايد گفت:
اولًا: اين حديث در كتابهاي حديثي شيعه وجود ندارد.
ثانياً: راوي حديث ابوهريره است كه مورد وثوق نبوده و اصحاب پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) او را به جعل حديث متهم مي‏كردند، حتي خليفه دوم عمر او را بدين جهت تازيانه زده است.
جواب تفصيلي:
اين حديث مجعول، كه (معاذ الله) پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با حال جنابت وارد مسجد شده ‏اند، آنچنان كه ابوهريره گفته است (اقامه براي نماز گفته شد، صفهاي نماز مرتب گشت، ولي زماني كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در محراب برخاست، بياد آورد كه جنب است)1 اين گفته از سه جهت قابل خدشه است، اول آنكه از علماي شيعه هيچكس، اين حديث را نقل نكرده است.
دوم آنكه: راوي اين حديث شخصي است كه در حديث جانب زياده ‏روي را گرفته بود و سخنش همگان را به ترديد مي ‏افكند و همه او را سرزنش مي‏ كردند و سخنش را زشت مي‏ پنداشتند و از همه مهم‏تر آنكه، در زمان حيات خويش، به او مي‏ گفتند: تو دروغ مي‏ گويي. و ابوزين نقل مي كند؛ «ابوهريره به نزد ما آمد، و به پيشانيش مي‏كوبيد، و مي‏ گفت، آيا من كسي هستم كه دروغ بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مي‏ بندم و خود را گمراه مي‏ كنم تا شما هدايت شويد؟»2 براي اثبات دروغگويي او، چند نمونه از احاديث وي را متذكر مي‏شويم كه حتّي با مباني اهل سنّت هم در تضاد است:
(جز رمه ‏داران احدي را خداوند به پيامبري برنگزيده است.3) (حضرت ابراهيم (علیه السلام) در سن هشتاد سالگي با تيشة نجاري ختنه شده است).4 (كسي كه بگويد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از يونس بن متي برتر است دروغ گفته است)5. و (عمل آدمي احدي را به بهشت روانه نمي‏ كند)6 وقتي سخن از ابوهريره به ميان آمد، حضرت علي (علیه السلام) فرمود: «همان! دروغگوترين مردمان» و در سخن ديگري فرمود: «كسي كه بيش از همة انسانها بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) دروغ بست ابوهريره مي‏ باشد.7 و در جاي ديگر مي‏ فرمايد: «سخن ابوهريره را نمي‏ پذيرم، و با او مخالفت مي ‏كنم.»8
از خود ابوهريره نقل است كه: «وقتي حديثم به گوش عمر رسيد، مرا طلبيد و برايم اين حديث را خواند: «من كذب عليّ متعمداً فليتبوأ مقعده من النار» يعني، كمتر دروغگو باش».9
و در جاي ديگر عمرابوهريره را سرزنش كرده و مي‏ گويد: «نقل حديث از رسول خدا را رها مي‏ كني، يا اينكه تو را به سرزمين دوس و يا قرده بفرستم»10.  و در جاي ديگر آمده است: عمر به خاطر دروغ بستن ابوهريره به رسول خدا و افراط در نقل حديث از او، وي را تازيانه مي ‏زد و مي‏ گفت: «چقدر زياده‏گويي، تو را از دروغ بستن به رسول خدا باز مي‏ دارم» و پس از آنكه او را شلاق زد و مجروح ساخت و هزار دينار از بيت المال را كه نزد او بود باز گرفت و رسوايش كرد. با سخنان بسيار تندي او را نكوهش كرد11.
نظر عايشه در مورد ابوهريره: وقتي عايشه احاديث ابوهريره را شنيد، او را طلبيد و گفت: «اين احاديث كه از رسول خدا مي‏ گويي چيست؟ مگر تو چيزي جز آنكه ما شنيده ‏ايم، شنيده ‏اي؟»12
و در جاي ديگري نقل شده است كه، ابوهريره حديثي را روايت مي‏ كند به اين مضمون كه، هر كسي در حال جنابت به صبح برسد آن روز را روزه نگيرد. وقتي اين صحبت به عايشه و حفصه رسيد، ابوهريره را تكذيب كردند و او نيز به خطاي خويش اعتراف نمود13.
و مسلم نقل مي‏ك ند: «روزي عايشه در حجره ‏اش در حال نماز نافله بود و در كنار حجرة عايشه ابوهريره مشغول نقل از رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود. هنگامي نماز عايشه تمام شد كه ابوهريره رفته بود. و عايشه گفت: (اگر مي ‏ماند سخنش را رد مي‏ كردم و او را سرزنش مي ‏كردم».14
و ابن قتيبه در مورد ابوهريره مي‏ گويد: عمر و عثمان و علي و عايشه او را جملگي دروغگو مي دانستند.15 احمد امين نويسندة مصري در جايي دربارة ابوهريره مي‏ گويد: شماري از اصحاب بر زياده‏گويي و پرگويي ابوهريره در نقل سخنان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) خرده مي‏ گرفتند.16 و مصطفي صادق رافعي در مورد ابوهريره مي ‏گويد: در ميان اصحاب ابوهريره با اينكه تنها سه سال با رسول خدا مصاحبت داشت، بيش از همة آنها حديث نقل مي‏ كرد. و از اين روست كه علي (علیه السلام)، عمر، عثمان و عايشه او را سرزنش مي‏نمودند. و بيش از همه نسبت به عايشه در ترديد بود و او را ملامت مي ‏كرد.17
حتي كار به جايي مي‏ رسد كه وقتي حديثي را ابوهريره درست نقل مي‏ كند، اطرافيان باور نمي‏ كنند كه نقل است، ابوهريره حديثي را براي عامر بن شريح بن هاني روايت مي‏ كند ولي عامر آن را نمي ‏پذيرد، وقتي كه تا عايشه آن روايت را براي او نقل مي‏ كند آنگاه آن روايت را مي پذيرد.18
حال پذيرفتن سخن و روايت از چنين فردي دروغگو و كذاب، صحيح مي ‏باشد؟!
 

• 1. صحيح بخاري، ج 1، ص 41.
• 2. صحيح مسلم، ج 2، ص 217.
• 3. صحيح بخاري، ج 2، ص 22.
• 4. همان، ج 4، ص 65.
• 5. همان، ج 2، ص 92.
• 6. همان، ج 4، ص 6.
• 7. ابوهريره، معد ابوريه، ص 125.
• 8. تأويل مختلف الحديث، ابن قتيبه، ص 27.
• 9. ابن جعر، الاصابه، شرح حال ابوهريره.
• 10. كنز العمال، ج 5، ص 239، حديث شماره 4885.
• 11. ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، ج 3، ص 104.
• 12. مستدرك، ج 3، ص 509. مستدرك، ج 3، ص 509.
• 13. صحيح بخاري، حديث شماره 27.
• 14. صحيح مسلم، ج 2، ص 358.
• 15. تأويل مختلف الحديث، ابن قتيبه، ص 27.
• 16. احمد امين، فجر الاسلام، باب 6، فصل 2، ص 262.
• 17. صادق رافعي، النظام، آداب العرب، ج 1، ص 282.
• 18. صحيح مسلم، ج 2، ص 432.