محمد بن مسعود عياشى‏

محمد بن مسعود بن محمد بن عياشى سمرقندى كوفى، كنيه ‏اش ابوالنضر و معروف به « عياشى»، فقيه بزرگوار و عالم وارسته‏ اى است كه در رشته‏ هاى: فقه، ادب، حديث و تفسير تبحر فراوان داشته است.
او از اعيان علما و از اكابر فقهاى شيعه در عهد مرحوم ثقة الاسلام كلينى و استادِ كلينى بوده است.

در شاهراه سعادت‏
عياشى در آغاز با توجه به محيط نشو و نماى خود كه حدود سمرقند و بخارا بوده و اكثر ساكنان آن ديار از فقه اهل سنت پيروى مى‏ كردند، پيرو مكتب فقهى اهل سنت بود، ولى در اثر مطالعه و ممارست در كتابهاى شيعه، توفيق نصيب او گرديد و مكتب پر فيض فقه جعفرى را پذيرفت و تمامى تَركه پدر را كه بالغ بر سيصد هزار دينار بود در راه علم و نشر حديث انفاق و خرج نمود.

گويند خانه ‏اش همانند مسجد پر از جمعيت قارى، محدث، عالم، دانشجو و مفسر مى‏ گرديد.
در آن خانه يكى به تأليف، ديگرى به مقابله و جمعى به دست نويسى و جمعى به تعليقه و حاشيه پردازى اشتغال مى‏ورزيدند. او را دو گونه مجلس بود، يكى براى عوام و توده مردم و ديگرى براى خواص و دانشجويان علوم و معارف اسلامى.

گفتار صاحب ريحانة الأدب‏
مرحوم مدرس، صاحب ريحانه الأدب درباره وى مى ‏نويسد:
« كشى، صاحب رجال معروف از شاگردان عياشى بوده و از او روايت مى‏ كند. او در علم و فضل و فهم و ادب و تبحر و تنوع علمى يكتاى زمان خود بوده است.
عياشى در علم طب، نجوم، قيافه و فقه بيش از 200 جلد كتاب دارد كه در الفهرست ابن نديم بيش از 150 جلد از آنها ذكر شده است.
مهم‏ترين تاليف او تفسير اوست كه در آن بر اساس اخبار و احاديث ائمه اطهار عليهم السلام مشى نموده است و بيشتر شبيه تفسير فرات و تفسير على بن ابراهيم مى‏باشد.»

گفتار صاحب الذريعه‏
علامه بزرگوار مرحوم آية الله حاج آقا بزرگ تهرانى درباره او مى ‏فرمايد:
« صاحب تفسير عياشى بالغ بر 200 جلد كتاب در زمينه‏هاى مختلف علوم اسلامى نگاشته است. او از مشايخ و اساتيد روايت كشى، صاحب رجال معروف و از هم دوره‏هاى ثقة الاسلام كلينى مى ‏باشد و فرزندش جعفر از كتابهاى او روايت مى ‏كند كه يكى از آنها همين تفسير موجود است.»

تأليفات‏
از جمله تأليفات وى مى‏توان به اين كتاب‏ها اشاره كرد:
1- كتاب التفسير
2- المعاريض
3- كتاب الشعر
4-  الأنبياء و الأولياء
5- سيرة أبي بكر
6- سيرة عمر
7- سيرة عثمان
8- مكة و الحرام
9- الصلوة
10- الطهارة
11- مختصر الصلوة
12- مختصر الحيض
13- الجنائز
14- مختصر الجنائز
15-  المناسك
16- العالم و المتعلم
17- الدعوات
18- الزكاة
19- الأشربة
20- حد الشار الأضاحى‏

وفات‏
زركلى، صاحب الأعلام تاريخ وفات او را 320 هجرى دانسته است.